Voorwoord ‘Moeders bemoedigen met woorden die onszelf ook bemoedigd hebben’, zo zou je het doel van het boekje dat je in handen hebt, kunnen omschrijven. Bij ons is, afzonderlijk van elkaar, het verlangen gegroeid om moeders om ons heen te bemoedigen in hun door God gegeven hoge roeping. Dit verlan- gen is niet zomaar ontstaan, maar pas na een lange zoektocht naar wat de Bijbel zegt over onze rol als vrouw en moeder. Beiden zijn we opgegroeid in een christelijk gezin en in een generatie waarin vanzelfsprekendheden over de rol van een vrouw en moeder behoorlijk zijn veranderd. Hoewel veran - deringen niet altijd verkeerd zijn, kan het toch gebeuren dat goede dingen al snel afgedaan worden als ouderwets en achterhaald. Er ontstond bij al die veranderingen in de rolverdeling bij ons een diepe onderliggende vraag of het allemaal wel klopte en of we misschien ergens iets misten. Dus gingen we op zoek. We zochten in christelijke boekwinkels naar boe - ken die ons meer konden vertellen over wat de Bijbel zegt over het moeder - schap, over onderdanig zijn aan je man, over het krijgen van kinderen … maar we werden steeds teleurgesteld. Onze zoektocht bracht ons in contact met Engelse literatuur over de roeping voor vrouwen en moeders. We lazen boeken van bijvoorbeeld Elisabeth Elliot en Nancy Leigh DeMoss. Hierbij werden we verwezen naar het Woord van God en onze ogen gingen open voor de rijkdom van Zijn Woord. De Bijbel bleek vol te staan met teksten over de belangrijke rol die God ons geeft. De zoektocht ging niet van een leien dakje. We werden regelmatig gecon - fronteerd met het feit dat we in de loop van de jaren ook zelf behoorlijk
waren beïnvloed door de tijdgeest. Het was niet makkelijk om te ontdekken dat we het, in ons praktisch christen-zijn, soms bij het verkeerde eind had- den gehad. Een organisatie die voor ons beiden een belangrijke rol heeft gespeeld in het ontdekken van Gods wil voor ons als vrouw en moeder, is Above Rubies. Deze organisatie heeft als doel om vrouwen vanuit Gods Woord te bemoe - digen in hun hoge roeping als vrouw, moeder en in het creëren van een thuis voor haar gezin. Drie jaar geleden zijn we door deze organisatie met elkaar in contact gekomen. Bij beiden was inmiddels door de jaren heen het verlangen gegroeid om iets te schrijven voor Nederlandse vrouwen, maar we durfden niet goed. Toen we deze gevoelens naar elkaar uitspraken, waren we blij verrast dat we hetzelfde idee hadden. Samen voelden we ons iets sterker. Er waren eigenlijk vier belangrijke redenen waarom we niet durfden. Aller - eerst: wie zijn wij dat wij iets kunnen zeggen? We zitten er zelf nog midden - in! Onze kinderen variëren in de leeftijd van 1 tot 20 jaar. Elke dag leren we nog. Toch hebben we het gewaagd om iets te schrijven, omdat deze ‘zwak - heid’ misschien ook juist wel onze kracht kan zijn. Omdat we er zelf nog middenin zitten, weten we precies hoe het voelt om moe te zijn na lange sla - peloze nachten, weten we wat het is om met luiertassen te lopen, en hoe het voelt om in een druk restaurant een baby te voeden terwijl je ondertussen met één hand een ander kind helpt en tegelijkertijd nog een ander kind uit - legt hoe hij zijn glas moet vasthouden. We kennen de uitgebreide verhalen van een 7-jarige. We weten ook hoe het is om tieners in huis te hebben en we kennen de vreugde en de uitdagingen die dat met zich meebrengt. Ten tweede, de onderwerpen die we ter sprake brengen, kunnen nogal con - troversieel overkomen in deze tijd. Ga maar eens iets schrijven over ‘onder - danigheid aan je man’, over borsten en baarmoeder, ‘sterven aan jezelf ’ of over het huishouden. Dit zijn nou niet bepaald onderwerpen die het ‘goed doen’, ook niet in de christelijke gemeente. Toch spreekt de Bijbel hier uitge - breid over. We konden deze onderwerpen niet terzijde laten liggen, wilden we een duidelijk beeld geven over hoe God denkt over onze rol als vrouw en moeder. Het vroeg van ons geloof en gebed om mensenvrees te overwinnen.
Ten derde zien wij dat het mooie plaatje dat de Bijbel geeft over onze rol als vrouw en moeder, in onze huidige wereld behoorlijk verstoord is. We zien dit in ons eigen leven, maar ook in het leven van moeders en vrouwen om ons heen. De gebrokenheid van onze wereld maakte het schrijven ook wel moeilijk. Als wij bijvoorbeeld schreven over de zegen van borstvoeding, beseften we maar al te goed dat er moeders zijn die om allerlei redenen geen borstvoeding kunnen geven. Als we schreven over het huwelijk, be- seften we dat er lezeressen zouden zijn die een moeilijk huwelijk hebben of die misschien wel gescheiden zijn. Als we schreven over de zegen van kin - deren, beseften we dat er lezeressen zijn die geen kinderen kunnen krijgen, of dat er vrouwen zijn die wat dit onderwerp betreft veel moeite ervaren. We hebben ervoor gekozen om in de bemoedigingen in dit dagboek het mooie van Gods plan naar voren te laten komen. Sommige stukjes zullen je bemoedigen en aanspreken, andere stukjes zullen je misschien wel prik - kelen, maar ons gebed is dat God door de stukjes heen zal spreken en dat je Hem zult zien als een God van nabij, dicht bij jouw persoonlijke situatie. De gebrokenheid kan veel kapotgemaakt hebben in je leven. God is echter een God van ontferming. Je kunt foute keuzes gemaakt hebben, maar we mogen weten dat we tot Jezus mogen gaan, Die ons volkomen wil vergeven en reinigen. Je kunt een kruis in je leven moeten dragen, maar we mogen weten dat wij een barmhartige God vol goedertierenheid hebben. Hij heeft Zijn eigen Zoon gegeven, zodat eenieder die in Hem gelooft, eeuwig leven mag ontvangen. Hij is opgestaan uit de dood, zodat wij vanuit die opstan - dingskracht mogen leven. Vraag Hem in jouw leven te werken, zodat je mag groeien naar het beeld dat Hij geschetst heeft voor vrouwen. Als laatste was het zo dat we tijdens het schrijven van dit boekje opnieuw geconfronteerd werden met onze eigen tekortkomingen. Je moet namelijk niet denken dat twee moeders die een boekje schrijven over het moeder - schap, het zelf altijd goed voor elkaar hebben. Ook wij moeten elke dag vergeving vragen voor dingen waar we die dag weer in tekortgeschoten zijn, zowel naar God toe als naar onze man en kinderen. Wij hebben de genade, aansporing en bemoediging net zo hard nodig als iedere andere moeder. Toch mogen we ook getuigen van Gods trouw en goedheid in ons leven.
Hij gaat door in ons leven en in het geloof dat Hij ook zal doorgaan in de volgende generaties hebben wij dit boekje geschreven. Daarom houden ook wij niet op, vanaf de dag dat wij het gehoord hebben, voor u te bidden en te smeken dat u vervuld mag worden met de kennis van Zijn wil, in alle wijsheid en geestelijk inzicht, zodat u wandelt op een wijze de Heere waardig, Hem in alles behaagt, in elk goed werk vrucht draagt en groeit in de kennis van God, terwijl u met alle kracht bekrachtigd wordt, overeenkomstig de sterkte van Zijn heerlijkheid, om met blijdschap in alles te volharden en geduld te oefenen. Kolossenzen 1:9-11 Soli Deo Gloria, Wilma Samyn-Oudshoorn Marieke den Butter-Kommers Reageren op of doorpraten over dit boek? Mail ons op [email protected] of kijk op www.facebook.com/100BVM.
1 Praktische woorden Immers, Zijn Goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort, door de kennis van Hem Die ons geroepen heeft door Zijn heerlijkheid en Zijn deugd. 2 Petrus 1:3 Alle kracht die we nodig hebben om onze taak als vrouw en moeder te vervullen, is te vinden in God. Alle wijsheid die we nodig hebben in de op - voeding van onze kinderen, is ook te vinden in God. Zijn Woord is levend en krachtig en van toepassing op onze tijd. Gods Woord laat ons niet in het ongewisse over hoe we moeten leven tot Gods eer. Zelfs niet als het gaat over het praktische leven van alledag als moeder. God geeft alles wat we nodig hebben om ons leven van alledag te leven. Ja, het staat er echt! Alles! Alles voor het gewone leven van alledag. Het leven van koken, luiers verschonen, voeden, opvoeden en onderwijzen van onze kinderen. Het leven van boodschappen doen, van naar de kerk gaan en van samenleven met mensen om ons heen. Als we God en Zijn Woord liefhebben en God altijd weer beter willen le -
ren kennen, zal Hij ons de kracht geven die we nodig hebben. Het gaat om Zijn eer. Als je beseft dat Hij je zelf geroepen heeft om vrouw en moeder te zijn, kun je met vreugde je rol als moeder vervullen. Vraag Hem maar wat je nodig hebt om tot Zijn eer te leven; een leven in godsvrucht, zoals onze dagtekst zegt. Psalm 119:169-170 zegt het als volgt: ‘Laat mijn roepen naderen voor Uw aangezicht, Heere; geef mij inzicht overeenkomstig Uw woord. Laat mijn smeken voor Uw aangezicht komen; red mij overeenkomstig Uw belofte.’ We kunnen onze belangrijke taak als moeder niet vervullen zonder wijs - heid die God wil geven. Dat geldt ook voor praktische zaken. Bid voor je naar de winkel gaat en vraag God of Hij je wil helpen om goede en gezonde dingen te kopen voor je gezin. Vraag om wijsheid als er ruzie is tussen kin - deren voordat je tussenbeide komt. God zal je wijsheid geven. Hij wil graag betrokken zijn bij ons gewone leven van alledag. Gebed Heere, Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad. Dank U dat U alles geeft wat ik nodig heb om mijn roeping als moeder te volbrengen en dat U voor alle taken die ik doe, wijsheid wilt geven.
2 Een gezond geloof Wijs hen daarom streng terecht, opdat zij gezond zullen zijn in het geloof …T i t u s 1:13 Wat zijn wij als christenvrouwen gezegend! We ontvangen van God zo veel zegeningen om de taak waartoe Hij ons geroepen heeft, uit te voeren. De eerste zegening is Zijn Woord waarin we Zijn roeping vinden, woorden van aanmoediging tegenkomen en ook aanwijzingen vinden om praktisch als vrouw bezig te mogen zijn. Daarnaast hebben wij Zijn Geest ontvangen Die ons nabij wil zijn, wil sturen en helpen om de weg achter Jezus aan te gaan. We leven in een tijd van veel verwarring. We willen wel graag naar Gods Woord luisteren, maar de dingen die daarin geschreven staan, lijken soms zo weinig te passen bij onze hedendaagse cultuur. Toch zijn de principes uit de Bijbel tijdloos. Als we bijvoorbeeld kijken naar Paulus en Titus, zien we dat zij te maken hadden met verwarring in gezinnen (Tit. 1:11); met mensen die belijden dat zij God kennen, maar die Hem verloochenen met hun wer - ken (vers 16); en met mensen die zich bezighouden met geboden van men - sen (vers 14). Zij leefden dan wel in een andere tijd, maar we zien dat het leven in hun gezinnen niet veel anders was dan het gezinsleven in onze tijd.
Daarom kunnen we ook zo veel met de woorden die ons in de brief aan Ti- tus zijn toevertrouwd. Paulus roept op om gezond te zijn in het geloof, om te spreken volgens de gezonde leer (2:1). Misschien klinkt dat je te vaag in de oren of denk je bij ‘leer’ aan een hele reeks dogmatische verhandelingen, maar in hoofdstuk twee volgen heel praktische handvatten. Gezond geloof houdt in dat je als vrouw een voorbeeld bent voor de mensen om je heen. Gezond zijn in het geloof betekent dat je jouw man en kinderen liefhebt. Een gezond geloof is te herkennen aan hoe jij voor je huishouden zorgt. Gezond geloof vind je in een gemeente waarin oudere vrouwen en oudere mannen een voorbeeld zijn voor de jongere generatie. Een gezond geloof kan verwarring uitbannen. Een gezond geloof geeft eer aan onze Schepper. In de volgende stukjes zullen we stuk voor stuk de kenmerken van een ge - zonde leer voor vrouwen, aan de hand van Titus 2, verder uitwerken. Gebed Lieve Vader in de hemel, we danken U voor Uw grote gaven aan ons. Dank dat U ons alles wat wij nodig hebben om ons geloof gezond te houden, gegeven hebt.
3 Voorbeeld zijn en voorbeeld zoeken Evenzo moeten de oudere vrouwen in hun gedrag zijn zoals het heiligen past: geen kwaadspreeksters, niet verslaafd aan veel wijn, maar leraressen van het goede … Titus 2:3 ‘Iedere vrouw kent wel een vrouw die jonger is dan zijzelf. Je kunt dus een “oudere vrouw” zijn zonder dat je oud bent’, zei Elisabeth Elliot eens naar aanleiding van de tekst van vandaag. Oudere vrouwen dragen verantwoordelijkheid voor jongere vrouwen, na - melijk om de waarheid van Titus 2 door te geven en voor te leven. Dat wat de oudere vrouw aan de jongere vrouw moet leren, kun je niet leren op een universiteit. Het zijn geen zaken waarvoor je certificaten of diploma’s kunt halen. Het zijn zelfs dingen die in de ogen van de wereld, en soms ook in de ogen van christenen, hopeloos ouderwets zijn. Denk maar eens aan de oproep om ‘onderdanig te zijn aan je eigen man’. Toch staat Titus 2 in de Bijbel. De praktische lessen die een oudere vrouw
aan de jongere vrouw moet leren, stijgen uit boven cultuur en tijd. Ze zijn dus voor onze tijd net zo belangrijk als voor de mensen in de tijd van Pau- lus. Oudere vrouwen kunnen veel leren aan jongere vrouwen. Geheimen van een goed huwelijk bijvoorbeeld. Hoe om te gaan met een peuter die dwars is; verstandige dagindelingen; het in praktijk brengen van gastvrij - heid. Als oudere vrouw heb je niet de gave van ‘onderwijzen’ nodig, maar karakter, inzicht in en kennis van Gods Woord, en liefde voor mensen. De oproep van Paulus aan de oudere vrouwen is ook een oproep aan jonge - re vrouwen. Het is een oproep om altijd een lerende houding te hebben; om te zoeken naar die ‘oudere vrouw’ die dicht bij God leeft en bijvoorbeeld een gezin heeft grootgebracht. Die oudere vrouw die na veel huwelijksjaren nog steeds gelukkig getrouwd is. Niet omdat ze een perfecte man heeft, maar omdat ze het geheim van ‘het liefhebben van je man’ heeft ontdekt. In de Bijbel vinden we ook veel voorbeelden van oudere vrouwen van wie we kunnen leren. Denk aan Sara. Zij geloofde dat God trouw was en in dat geloof kreeg zij een zoon (Hebr. 11:11). Of de jongere vrouw Maria. Toen zij zwanger was, ging ze naar Elizabet, de oudere vrouw die haar bemoedigde in haar geloof (Luk. 1:45). Wat mooi om te zien dat de oudere Elizabet en de jongere Maria elkaar vinden in het loven van God. Gebed Heere, help mij dicht bij U te leven zodat ik de ‘oudere vrouw’ kan zijn voor jongere zusters. Help me ook om altijd een lerende houding te hebben ten opzichte van oudere vrouwen die dicht bij U leven.