Hoe een rups eindelijk zijn doel bereikte

Jezus écht kennen ‘… dat wij de Waarachtige kennen. ’1 Johannes 5:20 Dit keer ga je niet van start in Engeland, zoals in de vorige delen van deze serie, maar in … Frankrijk. Spurgeon werd geboren op het platteland van Engeland en woonde een groot deel van zijn leven in de Engelse hoofdstad Londen, maar daarnaast verbleef hij ’s winters Hoe de rups_bw. indd 9 25-02-19 10:32 de lievelingsplek van Spurgeon. Op een dag werd er in het hotel waar hij logeerde smakelijk gelachen door een groep gasten die rond de eettafel zat. Wat was er zo grappig? Eerder die dag was Spurgeon naar het strand gegaan – Menton ligt namelijk aan zee – om er van de zon te genieten. Terwijl hij indutte, stopte een van zijn vrienden stiekem zijn zakken vol met stenen. Na een tijdje wandelde er een andere bekende predikant langs, Alexander Mc Laren, die een grote gemeente had in Manchester. Spurgeon keek op, merkte dat zijn zakken vol stenen zaten en schoot in de lach. Hij raakte in gesprek met Alexander Mc Laren. Een paar uur later liep hij terug naar zijn hotel, om aan tafel te gaan voor het avondeten. Tegenover hem zat een dominee (wat waren er daar veel van, hè? ) die zei: ‘ Zeg, ik hoorde dat dominee Spurgeon hier ook is geweest!’ De arme man had niet in de gaten dat hij recht tegenover Spurgeon zat. Vandaar dat iedereen begon te lachen. Toen moesten de gasten natuurlijk uitleggen waarom ze lachten. Die dominee schaamde zich wel een beetje. Dit verhaal herinnert me aan een andere geschiedenis die ik eens hoorde. Spurgeon was eerste voorzitter van de domineesschool die hij opgericht had. Jaren later bezocht een andere voorzitter, dr. Beasley- Murray, een van de vergaderingen. Na afloop sprak deze predikant met diverse mensen. Een van de aanwezigen vertelde hem dat hij dr. Beasley- Murray kende. De man had absoluut niet door dat hij op datzelfde moment met dr. Beasley- Murray stond te praten! Hij sprak met hem, hij zei dat hij hem kende, maar: hij herkende hem totaal niet! Hoe de rups_bw. indd 10 25-02-19 10:32 Dat is iets om over na te denken. Een christen is iemand die de Heere Jezus Christus heel persoonlijk kent. Helaas zijn er ook veel mensen die beweren dat ze Hem kennen, maar ze weten alleen maar iets óver Hem. Er is dus een groot verschil tussen iets over Hem weten en Hem persoonlijk kennen. Ken jij Hem al persoonlijk? De apostel Johannes schreef in zijn eerste brief: ‘ Doch wij weten, dat de Zoon van God gekomen is, en heeft ons het verstand gegeven, dat wij de Waarachtige kennen. ’ Hoe de rups_bw. indd 11 25-02-19 10:32 12 De draaiorgelman‘ Zo dan, terwijl wij tijd hebben, laat ons goed doen aan allen …’ Galaten 6:10 Misschien zie jij zelden of nooit een bedelaar op straat, maar als je naar arme landen reist, kun je er heel veel tegenkomen. Bij ons gebeurt het vaker dat je in een stads-centrum mensen ziet die muziek maken om geld op te halen. Ze spelen dan gitaar of viool of zelfs, zoals in Schotland voorkomt, doedelzak. Eens, toen Spurgeon in Menton logeerde, kwam er een man met een draaiorgel langs. Heb je weleens zo’n instru-ment gezien? Soms staat het op wielen, soms is het klein genoeg om te worden gedragen. Aan de zijkant zit een wiel. Als je daaraan gaat draaien, begint het orgel te spe-len. Vroeger had de draaiorgelman vaak een aapje bij zich. De muzikant in Menton begon in de hoteltuin te spe-len; hij hoopte natuurlijk dat de gasten hem wat geld zouden geven. Spurgeon zag wel aan zijn kleren dat de man erg arm moest zijn. Mensen die het moeilijk had-den, konden in die dagen nog niet zoveel hulp krijgen Hoe de rups_bw. indd 12 25-02-19 10:32 als nu. Je had toen nog geen werklozenuitkering en zo. De man draaide en draaide maar, het orgel speelde en speelde maar en … bijna geen enkele voorbijganger stopte om hem iets te geven. Hoe langer Spurgeon keek, hoe meer medelijden hij kreeg. Wat kon hij doen? Hij zou de man in elk geval wat geld geven, maar hij had ook nog een ander idee. Hij besloot het werk van de muzikant over te nemen. En zo begon Spurgeon aan het wiel te draaien en muziek te maken. Het nieuwtje ging als een lopend vuurtje rond. Al gauw verschenen er mensen voor de ramen en op de balkons. ‘ Moet je nou kijken! Dominee Spurgeon is draaiorgelman geworden!’ De vakantiegangers begonnen geld naar beneden te gooien. En terwijl Spurgeon speelde, raapte de arme man de muntjes op. Toen Spurgeon er uiteindelijk mee stopte, namen enkele andere gasten het nog een tijdje van hem over. De orgelman kwam die avond thuis met veel meer geld dan anders en hij was Spurgeon natuurlijk enorm dankbaar. Dit gebeurde allemaal doordat Spurgeon medelijden met de man had en hem wilde helpen. Zo zouden wij allemaal de mensen moeten helpen die minder hebben dan wij. Heb jij een idee hoe je dat zou kunnen doen? De apostel Paulus schreef: ‘ Zo dan, terwijl wij tijd hebben, laat ons goed doen aan allen, maar meest aan de huisgenoten des geloofs. ’ Hoe de rups_bw. indd 13 25-02-19 10:32 14 De dame die bang was voor de dood‘… en hebben meer behagen om uit het lichaam uit te wonen, en bij de Heere in te wonen. ’2 Korinthe 5:8 Ook al verbleef Spurgeon ’s winters regelmatig in Frankrijk voor zijn gezondheid, dit betekende nog niet dat hij zich daar altijd kiplekker voelde. Op een keer toen de andere gasten van het hotel uitgin-gen, bleef Spurgeon op zijn kamer omdat hij niet in orde was. Toen hij in de loop van de dag wat opknapte, besloot hij een eindje te gaan lopen. Niet ver van het hotel ging hij op een bankje zitten. Na een tijdje kwam er een dame langs die er ziek uitzag. Ze ging naast hem zitten en keek opzij. Omdat er regelmatig tekeningen – en misschien zelfs wel af en toe een foto – van Spurgeon in de kranten stonden, herkende ze hem. ‘ O, dominee Spurgeon’, zei ze, ‘al jaren lees ik uw preken. Ik heb me aan de Zaligmaker overgegeven. ’ Toen het gesprek verderging, bleek dat deze mevrouw helaas wist dat ze niet lang meer te leven had. ‘ Dat maak Hoe de rups_bw. indd 14 25-02-19 10:32 me heel verdrietig’, vertelde ze, ‘ik ben zo bang om te sterven. ’ Spurgeon stelde haar wat vragen en nadat hij een tijdje met haar gepraat had, zei hij: ‘ Dus u wilt wel naar de hemel, maar u wilt niet sterven? ’ Dat was zo, zei ze. ‘ Maar hoe wilt u daar dan naartoe? ’ vroeg hij. ‘ Met een vurige wagen of zo? ’ Hij dacht natuurlijk aan die geschiedenis van de profeet uit het Oude Testament toen hij dit zei. Ken jij dat verhaal? Zoek het eens op in 2 Koningen 2. Hier had de dame nog niet over nagedacht. Wel naar de hemel gaan, maar niet sterven, hoe moest dat eigenlijk? ‘ Ja’, zei ze peinzend. ‘ Ja, dat zou ik willen. ’‘ Stel dat er zoiets hier om de hoek zou staan’, ging Spurgeon verder. ‘ Vurige paarden en een wagen vol vlammen die u kon meenemen naar de hemel. Zou u daar dan gemakkelijk in stappen? ’ Ze dacht even na. ‘ Nee, dat niet. Het lijkt me eng. ’‘ Mij ook! Ik geloof dat ik het nog erger zou vinden om met zo’n brandende wagen mee te gaan dan om te sterven. Ik houd er trouwens sowieso niet van om achter een stel vurige paarden te zitten. Zo’n ritje zeg ik liever af. Lieve mevrouw, weet u wat er hoogstwaarschijnlijk met u gebeuren zal? De kans is groot dat u op een avond naar bed gaat en wakker wordt in de hemel. ’ En dat was precies wat deze dame niet eens zo heel veel later overkwam. Haar man schreef aan Spurgeon dat ze na dit gesprek met hem nooit meer bang was geweest voor de dood. Ze wist nu dat sterven de gemakkelijkste manier was om in de hemel te komen, een stuk beter Hoe de rups_bw. indd 15 25-02-19 10:32 dan in een wervelstorm met vurige paarden en wagens. De apostel Paulus schreef: ‘ Maar wij hebben goede moed, en hebben meer behagen om uit het lichaam uit te wonen, en bij de Heere in te wonen. ’ Als we op de Heere Jezus vertrouwen, mogen we weten dat we bij Hem in de hemel komen als we sterven. De kans dat wij daar naartoe gaan met vurige paarden en wagens is klein, maar we zullen er veilig aankomen, net zoals die dame. Hoe de rups_bw. indd 16 25-02-19 10:32 Eng!‘ Want de bezoldiging der zonde is de dood …’ Romeinen 6:23 Spurgeon hield veel van de natuur. Hij besefte bovendien dat God al dat moois buiten gemaakt heeft. Ik denk dat jij ook weleens op prachtige plekjes bent geweest – in de bergen, de bossen, langs rivieren of in valleien. Misschien zie je het landschap in gedachten weer voor je. Het is goed om daarbij te bedenken dat God de grote, goede Schepper is en om Hem te loven en te danken voor wat Hij maakte. Als Spurgeon in Menton logeerde, reed hij graag naar een mooi gebied. Daar stapte hij dan uit het rijtuig voor een lange wandeling. Er waren veel schitterende plekjes in de buurt. Toen hij op een dag samen met enkele vrienden weer zo’n tocht maakte, leidde de weg almaar verder en verder omhoog. De passagiers keken naar buiten en zagen vlak naast zich een diepe kloof. Ze reden pal naast een steile afgrond en er stond nauwelijks iets dat hen kon tegen-houden als het rijtuig te dicht bij de rand zou komen. Hoe hoger ze kwamen, hoe zenuwachtiger een van Hoe de rups_bw. indd 17 25-02-19 10:32 Spurgeons vrienden werd. Hij vond het heel eng! Na een tijdje kon hij er niet meer tegen. ‘ Laat me eruit!’ riep hij doodsbang. Het rijtuig stopte. De angstige reiziger stapte uit en ging lopen. Eindelijk kwamen de passagiers op hun bestemming aan. Het duurde even, maar ten slotte arriveerde ook de man die te voet was verdergegaan. Samen maakten ze een mooie wandeling. Het enige probleem was dat het rijtuig ook weer terug moest. Zou die bange man met hen meerijden naar het hotel? Absoluut niet! Hij ging gewoon lopen! Spurgeon en de anderen hebben op de terugweg vast tegen elkaar gezegd: ‘ Dat wordt een flinke tippel voor hem! Hij komt veel te laat voor het avondeten. ’ Maar bij het hotel wachtte hen een verrassing. Ze waren er nauwelijks of hun vriend stapte ook binnen. ‘ Waar kom jij nou zo gauw vandaan? ’ vroegen de andere gasten. ‘ Je kunt nooit dat hele eind zo hard gelopen hebben!’ Wat denk jij ervan? De man had niet gerend. Hij was niet op een paard gesprongen. En hij had al helemaal geen koprol bergafwaarts gedaan. Hij was gewoon met een ander rijtuig meegereden en … hij was niet bang geweest! Dat zat zo: Toen de man een tijdje onderweg was, was er een kennis in een rijtuig langsgekomen die hem een lift had aangeboden. Omdat de man inmiddels wel in de gaten had gekregen dat hij écht verschrikkelijk lang zou moeten lopen, was hij toen toch maar ingestapt. De luiken Hoe de rups_bw. indd 18 25-02-19 10:32 van dit koetsje bleken allemaal dicht te zitten en zo zag de zenuwachtige reiziger niets van de steile afgronden. Daardoor had hij helemaal geen last meer van angst. Spurgeon gebruikte deze gebeurtenis later als voorbeeld. Veel mensen voelen zich veilig, omdat ze niet zien dat ze in gevaar zijn. De Bijbel leert ons: ‘ Want de bezoldiging der zonde is de dood, maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onze Heere. ’ Als mensen niet geloven in de enige Verlosser, de Heere Jezus Christus, zijn ze in levensgevaar, of ze het nu willen zien of niet. Hoe de rups_bw. indd 19 25-02-19 10:32 20 Wat eten we vanmiddag? ‘… als er geen oorblazer (roddelaar) is, wordt het gekijf (geruzie) gestild. ’ Spreuken 26:20 Ik weet niet wat voor ontbijt Spurgeon in Menton kreeg en ik heb er ook geen idee van wat hij bij het avondeten at. Wel is bekend dat hij tussen de middag vaak een glas melk met een paar biscuitjes nam. Bij mooi weer, en dat was meestal het geval, gebruikte hij deze lunch in de hoteltuin. Eens logeerde er in dat hotel een dame die Spurgeon hele-maal niet mocht. Waarschijnlijk had ze een hekel aan hem, omdat ze óók niets wilde weten van de Heere Jezus Die hij diende. Ze vond Spurgeons preken vreselijk. Deze mevrouw was een beetje doof. Maar op een dag hoorde ze wel dat Spurgeons secretaris – Joseph Harrald heette hij – de lunch voor Spurgeon bestelde. Onmiddellijk daarna bazuinde ze overal rond: ‘ Jullie dachten zeker dat dominee Spurgeon geen alcohol dronk, hè? Nou, vergeet het maar! Weet je wat zijn secretaris zojuist voor hem bestelde? Melk en whisky! Wat schijnheilig, zeg!’ Hoe de rups_bw. indd 20 25-02-19 10:32 De meeste mensen wisten namelijk wel dat Spurgeon geheelonthouder was: iemand die nooit alcohol drinkt. Alcohol kan het leven van mensen immers totaal stuk maken. Ze raken verslaafd, verliezen hun gezondheid, hun baan, soms zelfs hun gezin en in enkele gevallen ook hun leven doordat ze te veel alcohol drinken. Spurgeon vond het daarom verstandig er gewoon helemaal niet aan te beginnen. En nu vertelde deze dame dat hij wel degelijk alcohol dronk. Een van de andere vrouwen die het hoorden, geloofde er niets van. Ze deed navraag en daar kwam de aap uit de mouw. Toen Spurgeons secretaris ‘melk en bisque’ voor hem bestelde, verstond de slechthorende dame ‘melk en whisky’! Roddelen is iets wat we echt niet moeten willen. Door over de fouten en verkeerde dingen van andere mensen te praten, kun je veel onrust veroorzaken. Bovendien kunnen we het mis hebben als we iets verder vertellen, zoals deze dame. Dat maakt het allemaal nog erger! De Bijbel zegt: ‘ Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild. ’ Door niet te roddelen kun je ruzies voorkomen! Hoe de rups_bw. indd 21 25-02-19 10:32 22 Schip in nood!‘… dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zonda-ren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben. ’1 Timotheüs 1:15 Op een avond toen de zon onderging, zat Spurgeon heerlijk op het balkon van zijn hotel uit te kijken over de Middellandse Zee. Waarschijnlijk genoot hij van de rust, de stilte en de koelte van deze mooie avond. Terwijl hij daar zo zat, naderde er een schip dat blijkbaar het haventje binnen wilde varen. Maar er was een probleem. De wind blies precies de verkeerde kant op. Het schip kon de haven onmogelijk binnenkomen, want een motor – zoals sche-pen in onze tijd hebben – had het niet. Wat de kapitein ook deed, het hielp allemaal niets. En toen de wind uiteindelijk ging liggen, merkte Spurgeon dat de zee het schip nu richting de rotsen duwde. Dat was levensgevaarlijk! Wat voelde Spurgeon zich machteloos. Hij zag met eigen ogen dat er een vaartuig in groot gevaar verkeerde, maar hij kon niets doen. Nog even en het schip zou op de rot-sen te pletter slaan en wie weet hoeveel mensen er dan zouden verdrinken. Hoe de rups_bw. indd 22 25-02-19 10:32 Ook anderen zagen wat er aan de hand was. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje. En zo bereikte het een kleine vloot van Italiaanse vissersbootjes. Die schoten te hulp! De bemanning van elk bootje probeerde zo dicht mogelijk bij het schip te komen om er een touw aan vast te maken. Terwijl Spurgeon aandachtig toekeek, hoorde hij verrast hoe de vissers in hun bootjes begonnen te zingen. Op de maat van het gezang roeiden ze bij het schip vandaan. Uit alle macht zaten al de mannen daar te zingen en te roeien. Op die manier trokken ze het schip langzaam maar zeker de veilige haven in. Het gevaar was voorbij. Spurgeon had ondertussen een van zijn vrienden erbij gehaald. ‘ Kom eens gauw op mijn balkon kijken! Dit is het mooiste wat ik ooit heb gezien hier in Menton!’ Weet je, zoals dat schip daar in Menton recht op het gevaar afstevende, zo zijn wij allemaal in levensgevaar. Zolang we ons niet bekeren, zijn we op weg naar de eeuwige dood. Er is geen enkele manier om onszelf te redden. Onze ouders en vrienden kunnen ons niet helpen. Eén is er Die dat kan – de Heere Jezus Christus. De apostel Paulus schreef daarover deze prachtige woorden aan zijn vriend Timotheüs: ‘ Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben. ’ Jezus Christus is gekomen voor de belangrijkste reddingsoperatie ooit. Die geweldige boodschap van Gods redding, zo drukte Paulus Timotheüs op het hart, is door en door betrouwbaar. Daar kunnen we van op aan. Hoe de rups_bw. indd 23 25-02-19 10:32 24 Wandelen in de zon‘ Komt … en laat ons wandelen in het licht des H E E R E N. ’ Jesaja 2:5 Eerste Kerstdag 1879. Spurgeon besloot een dagje uit te gaan. Hij wilde naar Gorbio Valley, een dal in de omge-ving van het hotel. Samen met zijn secretaris zou hij per koets het dal inrijden totdat de weg ophield. Ze waren van plan daar een wan-deling te maken, onderweg een boterham te eten en dan terug te gaan naar de plek waar ze uit het rijtuig waren gestapt. De koetsier zou hen om drie uur weer oppikken. Het beloofde een mooie dag te worden. Spurgeon had er zin in. Maar als mensen plannen maken, zien ze soms belangrijke dingen over het hoofd. Spurgeon was iets ver-geten. Hij had er totaal geen rekening mee gehouden dat rond deze tijd van het jaar de zon na twaalf uur ’s middags niet meer in het dal zou schijnen. De beide mannen hadden hun picknick nog niet eens op of ze zaten al in de schaduw. Dat betekende: volop vorst. De grond, waarop de zon niet langer scheen, werd al snel ijskoud. Hoe de rups_bw. indd 24 25-02-19 10:32 Nu had Spurgeon vaak last van een kwaal die ‘jicht’ heet en vooral de laatste tijd leed hij daardoor veel pijn. Hij wist dat hij kou zoveel mogelijk moest vermijden, omdat anders de jicht nog erger werd. Spurgeon besefte maar al te goed dat een verblijf op deze koude plaats weer een lange tijd van ziekte voor hem zou betekenen. Wat nu? De enige oplossing was zo snel mogelijk de zon opzoeken. Leunend op de schouder van zijn secretaris strompelde hij door het dal. Ze bereikten een plek waar ze in de zon konden lopen, maar dat duurde niet lang. De schaduwen haalden hen voortdurend in. Het was een wedstrijd tussen hen en de zon! Toen ze eindelijk aankwamen op de plek waar ze weer in het rijtuig zouden stappen, waren hun problemen nog niet voorbij. Het was ruim vóór drie uur, dus veel te vroeg! De koets stond er niet. En dus strompelden ze maar weer verder, net zolang tot ze ergens een andere koets naar Menton konden nemen. Wat waren Spurgeon en zijn secretaris blij toen ze veilig en wel in het warme hotel terugkwamen! Ze vertelden aan de andere gasten wat er was gebeurd en Spurgeon zei: ‘ Zonder zon is het overal winter; alleen in het zonlicht ervaren we de zomer. ’ Hij zei een vers op uit een Engels gezang:‘ Laat mij als Henoch met Godwandelen in het hemelse licht, over de koninklijke weg totik sta voor Zijn aangezicht. ’ Hoe de rups_bw. indd 25 25-02-19 10:32 De Bijbel zegt: ‘ Komt … en laat ons wandelen in het licht des H E E R E N. ’ Als we dag aan dag met God leven, wandelen we in Zijn licht en voelen we de warmte van Zijn aanwezigheid. Hoe de rups_bw. indd 26 25-02-19 10:32 27 Waarom Spurgeon huilde‘ Zo iemand in Mij niet blijft, die is buitengeworpen gelijkerwijs de rank, en is verdord. ’ Johannes 15:6 Spurgeon leefde in de Victoriaanse tijd – de periode van 1837 tot 1901, toen koningin Victoria over Engeland regeer-de. Reizen kostte in die jaren veel tijd. Auto’s en vliegtui-gen bestonden nog niet. Als Spurgeon naar Menton ging, moest hij regelmatig ergens overnachten, omdat hij langer dan één dag onderweg was. Op een keer maakte hij een tussenstop in een hotel in Marseille. Je zou die plaats even kunnen opzoeken op een landkaart. Kun je zien hoe ver was hij gekomen? Zat hij al halverwege Frankrijk? Het was een frisse avond en al zijn ledematen deden pijn. Spurgeon verlangde naar wat warmte. Daarvoor had hij tenslotte het vochtige Londen achter zich gelaten en daarvoor trok hij naar het warme Menton. Maar dit hotel in Marseille bracht hem helaas weinig goeds. Het was er kil! Er stond geen gaskachel in Spurgeons kamer en centrale Hoe de rups_bw. indd 27 25-02-19 10:32 verwarming kenden de mensen in die dagen ook nog niet. Hij kon dus niet even een knop indrukken of de thermostaat opdraaien. Het enige waarmee het vertrek kon worden verwarmd, was een open haard – maar niemand had die aangemaakt. Spurgeon besloot de portier te vragen of hij misschien het vuur wilde aansteken. De man kwam meteen en bracht een bos wijnranken mee om het vuur aan te maken. Toen Spurgeon dat zag, gebeurde er iets vreemds. Plotseling sprongen de tranen hem in de ogen. Spurgeon moest huilen. Terwijl hij toekeek hoe de wijnranken begonnen te branden, was hem een bekende Bijbeltekst te binnen geschoten. Je hebt die al boven dit hoofdstuk zien staan en je begrijpt dus waarschijnlijk al waar Spurgeon aan dacht. In het Evangelie van Johannes zegt de Heere Jezus dat Hij de Ware Wijnstok is en Zijn Vader de Wijngaardenier. Hij zegt ook dat degenen die Hem volgen, de ranken – de takken – van de wijnstok zijn. Deze ranken moeten in de wijnstok blijven, dan dragen ze veel vrucht: ze gaan meer en meer op Jezus lijken. Op die manier leven ze tot eer van de Vader. Maar wat als de ranken niet in de wijnstok blijven? Daar gaat deze Bijbeltekst over en dat was ook de vreselijke werkelijkheid waar Spurgeon aan moest denken toen de portier een vuur aanmaakte. ‘ Zo iemand in Mij niet blijft, die is buitengeworpen gelijkerwijs de rank, en is verdord; en men vergadert dezelve, en men werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand. ’ Geen wonder dat Spurgeon huilde. Hij dacht aan mensen Hoe de rups_bw. indd 28 25-02-19 10:32 die leefden zoals die verdorde takken, buiten de wijnstok en zonder vruchten, alleen nog geschikt voor het vuur. De boodschap is duidelijk. We moeten in Jezus blijven! Hoe de rups_bw. indd 29 25-02-19 10:32 30 Wil je meer weten? ‘ Want wie heeft, die zal gegeven worden enhij zal overvloedig hebben. ’ Mattheüs 13:12 Het is de hoofdstad van Frankrijk. Spurgeon en zijn vrouw Susannah brachten er hun huwelijksreis door. Én de Eiffeltoren staat er. Precies, dit gaat over Parijs! Spurgeon had een brede belangstelling en bezocht graag musea. Als jij weleens in een museum geweest bent, weet je dat het er heel interessant kan zijn. Er valt veel te zien en tegenwoordig kunnen kinderen er vaak ook van alles doen. Op een dag ging Spurgeon naar het natuurhistorisch museum in Parijs. Terwijl hij rondliep en genoot van alles wat hij zag, werd zijn aandacht getrokken door drie bezoekers die net als hij uit Engeland kwamen. De mannen bekeken allerlei opgezette dieren en skeletten van dieren en waren duidelijk geïnteresseerd. ‘ Moet je dit zien!’ zeiden ze telkens enthousiast. En: ‘ Kijk daar eens!’ Toen viel Spurgeons blik op een andere Engelsman. Die stond een minuut of twee om zich heen te kijken, liep Hoe de rups_bw. indd 30 25-02-19 10:32 langs een rij vitrines en zei toen: ‘ Niks ’an! Alleen een hoop ouwe botten, stenen en stukjes marmer. ’ Een van de drie anderen hoorde die opmerking en reageerde: ‘ Maar heeft u die schitterende collectie fossiele vissen daar niet gezien? ’‘ Ik zou er geen cent voor over hebben’, zei de man, ‘al kon ik een kar vol van die zooi krijgen. ’ Wat een verschil tussen de eerste drie bezoekers en deze man, dacht Spurgeon verbaasd. Toen schoot hem de gelijkenis te binnen waarin Jezus zegt: ‘ Want wie heeft, die zal gegeven worden en hij zal overvloedig hebben; maar wie niet heeft, van die zal genomen worden ook wat hij heeft. ’ De drie mannen hadden grote belangstelling voor tentoongestelde voorwerpen. Daarom lazen ze er veel over en zo leerden ze er ook steeds meer over. Voordat ze het museum binnen waren gegaan, wisten ze al het nodige over natuurhistorische onderwerpen. Ze bekeken alles aandachtig en toen ze ten slotte weggingen, wisten ze nog veel meer. Maar die andere man had totaal geen belangstelling voor wat er in het museum te zien was. En toen hij vertrok, was dat er niet beter op geworden. Zo gaat het ook met het geloof. Als we niet echt iets willen weten over geestelijke dingen en over wat de Bijbel ons te zeggen heeft, zullen we met lege handen blijven staan. Maar willen we juist graag meer weten, dan zal God ons ook meer leren. Ieder van ons ontvangt meer en meer óf verliest meer en meer. Hoe zit dat met jou? Hoe de rups_bw. indd 31 25-02-19 10:32 32 Een gestoorde man‘ De H E E R E is mijn Licht en mijn Heil, voor wie zou ik vrezen? ’ Psalm 27:1 Tijdens een van zijn eerste bezoeken aan Menton werd Spurgeon behoorlijk ziek. De vrienden in het hotel waar hij die eerste jaren altijd logeerde, maakten zich zorgen. Ze wilden het liefst bij hem blijven en hem verzorgen, maar hij stond erop dat ze gewoon een wandeling zou-den maken zonder hem. Zelf bleef hij in bed. Hij was te zwak om op te staan. Zijn vrienden vertrokken. In de loop van de dag vloog plotseling de deur open. Een wildvreemde man stormde de kamer binnen en Spurgeon merkte onmiddellijk dat er iets flink mis was met hem. Hij zag er gevaarlijk uit. Verdrietig genoeg was deze indringer psychisch totaal niet in orde. Op de een of andere manier was de man ontsnapt aan de mensen die voor hem zorg-den en op hem moesten passen. Blijkbaar had hij van Spurgeon gehoord en wist hij waar hij hem kon vinden. ‘ Red mijn ziel!’ schreeuwde de indringer woest. Hoe de rups_bw. indd 32 25-02-19 10:32 Wat kon Spurgeon beginnen? Hij voelde zich ziek en zwak. Hij lag in bed en was niet eens in staat om hulp in te schakelen. Koortsachtig dacht hij na. Toen vroeg hij de man voor het bed neer te knielen. Wonderlijk genoeg deed de indringer dat nog ook. Spurgeon bad voor hem. Daarna gaf hij hem opdracht om weg te gaan en over een halfuur terug te komen. Gelukkig leek de man ook dit een goed idee te vinden. Zodra hij weg was, wist Spurgeon een dokter te roepen. Hij vertelde wat er was gebeurd en samen met enkele andere mensen probeerde de arts de man op te sporen. Maar voordat ze hem gevonden hadden, had de man helaas al iemand op straat neergestoken. Een paar dagen later stierf hij zelf op een tragische manier. Wat een angstaanjagende ervaring moet dit voor Spurgeon zijn geweest! Weerloos lag hij op bed met in zijn kamer een man die levensgevaarlijk was. Maar ook toen wist Spurgeon dat God alles onder controle had en – hoe dan ook – voor hem zorgen zou. Hij wist dat God hem liefhad en dat Hij alles ten goede kon doen keren. Als Spurgeon in de jaren die volgden langs dit hotel liep en naar het slaapkamerraam keek waarachter hij destijds lag, dankte hij God, Die hem bewaard had. En net als de dichter van Psalm 27:1 wist hij dan: ‘ De H E E R E is mijn Licht en mijn Heil, voor wie zou ik vrezen? ’ Wie op de Heere vertrouwt, hoeft voor niets of niemand ooit bang te zijn. Hoe de rups_bw. indd 33 25-02-19 10:32 34 Het casino‘ Doch de godzaligheid is een groot gewin metvergenoeging. ’1 Timotheüs 6:6 Het zou me niet verbazen als jij het heerlijk vindt om op een mooie dag te gaan picknicken. Spurgeon deed dat ook graag als hij in Menton was. Toen een Franse dame hem en enkele vrienden eens met een picknickmand op pad zag gaan, verzuchtte ze: ‘ Ik snap echt niets van jullie, rare Engelsen! Jullie boeken mooie hotels waar je, voorzien van alle gemakken, je brood kunt opeten en vervolgens gaan jullie ergens aan een slootkant zitten picknicken!’ Een van Spurgeons lievelingsplekken voor een picknick heette Beaulieu. Nu wordt het tijd om de landkaart er weer even bij te pak-ken. Weet je nog waar Menton ligt? Als Spurgeon en zijn vrienden daar vandaan richting het oosten gingen, kwa-men ze in Italië. Als ze naar het westen gingen, belandden ze in het piepkleine landje dat Monaco heet. Om in Beaulieu te komen, moesten ze dwars door Monaco heen. Het grootste gedeelte van dit miniland bestaat uit Hoe de rups_bw. indd 34 25-02-19 10:32 een mooie stad, die je waarschijnlijk ook wel op je kaart ziet staan: Monte Carlo. Spurgeon hield niet van Monte Carlo. Het was een prachtige plaats en toch kwam hij er niet graag. In deze stad stond – en staat – namelijk een enorm casino, een gebouw waar mensen naartoe gaan om te gokken. Ze betalen veel geld om spelletjes te spelen in de hoop nog meer geld terug te winnen. Tijdens een van zijn eerste bezoeken aan Monte Carlo besloot Spurgeon het casino binnen te gaan – niet om te gokken, maar om te zien hoe het er daar aan toeging. Hij keek naar de gokkers, die grote bedragen inlegden en ja hoor, de meesten verloren alles. Bijna elk jaar dat Spurgeon in Menton was, hoorde hij van mensen die zelfmoord hadden gepleegd, omdat zij letterlijk al hun geld verloren hadden in het casino. Na dit eerste bezoek ging Spurgeon nooit meer terug naar het casino. Hij had genoeg gezien. Er was echter nog een reden waarom hij besloot hier niet nog eens naar binnen te gaan. Een van zijn vrienden wandelde op een dag door de prachtige tuinen van het casino. Daar trof hij de directeur. De vriend verontschuldigde zich voor het feit dat hij in de tuin liep, terwijl hij nooit gokte. Maar de directeur zei: ‘ Meneer, u bent altijd van harte welkom, ook al gokt u niet. We zijn juist heel erg blij met u, want u en andere mensen zoals u zorgen ervoor dat het casino een goede indruk maakt op bezoekers. ’ Op dat moment nam Spurgeons vriend zich voor geen stap meer in die tuinen te zetten. En zo wilde ook Spurgeon zelf voorkomen dat men Hoe de rups_bw. indd 35 25-02-19 10:32 sen zouden zeggen: ‘ Nou, met dat casino zal wel weinig mis zijn als zelfs dominee Spurgeon er naartoe gaat. ’ Ook in onze tijd houden mensen zich nog volop bezig met gokken. Ze spelen bingo, wedden wie er winnen zal bij voetbalwedstrijden, bij paardenraces, bij hondenraces en bij zo ongeveer alle andere races. Ze doen mee met de Staatsloterij en sommigen wedden zelfs met elkaar of het dit jaar een witte Kerst wordt of niet … Wat hier fout aan is? Gokken maakt mensen hebberig! Ze vergeten God daardoor en gaan steeds meer denken aan wat deze wereld te bieden heeft. Bovendien werkt gokken verslavend. Dat wil zeggen dat het mensen zo heftig in de greep kan krijgen dat zij er niet meer mee kunnen ophouden. Ze gaan meer en meer gokken en meer en meer verliezen. De Bijbel zegt: ‘ Doch de godzaligheid is een groot gewin met vergenoeging. Want wij hebben niets in de wereld gebracht, het is openbaar, dat wij ook niet kunnen iets daaruit dragen. ’ Hoe de rups_bw. indd 36 25-02-19 10:32 37 Sinaasappels smokkelen‘… Ik in u. ’ Johannes 14:20 Eens toen Spurgeon in Frankrijk was, dreigde de druiven-oogst in dat land te mislukken doordat een soort bladlui-zen de wijngaarden teisterden. Italië kampte met hetzelfde probleem. Natuurlijk moest voorkomen worden dat deze plaag zich nog verder zou verspreiden. Daarom mochten de mensen geen fruit, bloemen of planten meer meenemen over de grenzen. Korter geleden gebeurde er trouwens ook zoiets. Toen ik naar Portugal ging, kreeg ik te horen dat ik geen melk, kaas of andere levensmiddelen mocht meenemen. Iemand die tijdens die reis theezakjes bij zich had, mocht zelfs die niet houden. Terug naar Spurgeon. De Fransen zeiden: ‘ Fruit uit Italië is bij ons verboden. ’ En de Italianen zeiden: ‘ Wij willen hier geen fruit uit Frankrijk. ’ Maar eigenlijk hadden die nieuwe wetten weinig zin, want in beide landen zaten de druiven toch al onder de luizen! Hoe de rups_bw. indd 37 25-02-19 10:32 Nu ligt Menton dicht bij de Italiaanse grens en op die grens stond een wachthokje met bewakers die mensen die de grens overstaken controleerden. Zij moesten ervoor zorgen dat er geen verboden spullen werden meegenomen van het ene land naar het andere. Spurgeon kwam hier regelmatig voorbij, omdat hij een vriend had die net over de grens verbleef. Op een dag stak hij de grens over met enkele andere vrienden om samen te gaan picknicken. Ik weet het niet zeker, maar het kan zijn dat ze van plan waren Spurgeons vriend ook meteen te bezoeken. Toen Spurgeon bij het wachthokje kwam, zagen de bewakers dat hij twee sinaasappels bij zich had. Ze zeiden dat hij die niet mee mocht nemen. Franse sinaasappels waren verboden in Italië. Spurgeon verstond genoeg Italiaans om te begrijpen wat ze bedoelden. Hij wilde de sinaasappels natuurlijk niet weggooien, maar hij wilde ze ook niet terugbrengen naar het hotel en hij wilde evenmin iets doen wat verboden was. Plotseling kreeg hij een goed idee. Hij pelde de sinaasappels zorgvuldig af, gooide de schillen in een vuur en at het fruit lekker op, terwijl de bewakers toekeken. Daarna kon hij de sinaasappels vanuit Frankrijk meenemen naar Italië zonder de wet te overtreden. Ze zaten veilig in zijn maag. Het beste wat wij doen kunnen met de Heere Jezus Christus is Hem aannemen, zodat Hij in ons hart leeft als onze Heere en Heiland. In Johannes 14:20 zegt Jezus: ‘ In dien dag zult gij bekennen, dat Ik in Mijn Vader ben, en gij Hoe de rups_bw. indd 38 25-02-19 10:32 in Mij, en Ik in u. ’ Een christen is iemand in wie Christus leeft. En als Hij eenmaal in je hart woont, kan niemand Hem meer van je afpakken. Hoe de rups_bw. indd 39 25-02-19 10:32 40 Een echte vriend‘… er is een liefhebber die meer aankleeft dan een broeder. ’ Spreuken 18:24 In het vorige verhaal stak Spurgeon de grens over naar Italië. Daar blijven we nu nog maar even. Er zijn prach-tige bergen in dat land. Spurgeon en zijn vrienden kregen zin om een daarvan te beklimmen. Ze hadden nogal wat bagage bij zich, maar die werd gelukkig gedragen door een paar ezeltjes. De mannen klommen en klommen. Toen ze eindelijk op de top stonden, waren ze hard aan een pauze toe. Ze rust-ten lekker uit en bedachten ondertussen dat ze misschien beter aan de andere kant naar beneden konden gaan. Dat pad bleek heel steil te zijn. Bovendien lagen er nogal wat losse keien en een beetje sneeuw. Op een gegeven moment verloren de hoeven van een van de ezels alle grip. Het dier begon naar beneden te glijden. Ontzet keek iedereen toe hoe hij verder en verder weggleed richting een rand waar hij vast en zeker overheen zou tuimelen. Het kon haast niet anders of hij zou te pletter vallen. En er was niets dat ze konden doen om zijn dood te voorkomen. Hoe de rups_bw. indd 40 25-02-19 10:32 Maar vlak voor de afgrond zwenkte de ezel onverwacht opzij. Precies op tijd bleef hij stil liggen. Opgelucht daalden een paar mannen af om het dier op te halen en in veiligheid te brengen. Maar weet je wat Spurgeon deed? Die liet zich in de sneeuw zakken en bleef roerloos zitten. Normaal gesproken was hij niet snel bang, maar dit keer raakte hij totaal verstijfd van angst. Waarschijnlijk kwam het van de schrik omdat hij die arme ezel bijna over de rand van de afgrond had zien vallen. En toen een van zijn vrienden zei: ‘ Zullen we naar de top teruggaan om even bij te komen? ’ wilde Spurgeon daar niets van weten. ‘ Nee, ik blijf zitten waar ik zit!’‘ Kom op’, antwoordde de vriend. ‘ Laten we verdergaan. Ik houd je vast en een van de anderen neemt je andere arm. Dan gaat het heus wel goed. ’‘ Geen denken aan’, zei Spurgeon. ‘ Ik verzet geen stap meer. ’ En dus gingen ze er allemaal maar bij zitten. Het werd behoorlijk koud, zeker op deze grote hoogte. De tijd verstreek. De mannen begonnen te beseffen dat het niet lang zou duren voordat het donker werd. Ze moesten echt verder om op tijd het dichtstbijzijnde dorp te bereiken, want in het donker zou het op dit bergpad al helemaal levensgevaarlijk zijn. Spurgeons vrienden keken elkaar eens aan. Vervolgens keken ze Spurgeon aan. Daarna staarden ze weer voor zich uit. Niemand wist wat te doen. Ze konden hier toch zeker niet de hele nacht blijven zitten? ! Eindelijk kregen ze Spurgeon zo ver dat hij opstond. Hoe de rups_bw. indd 41 25-02-19 10:32 Zo bereikten ze ten slotte toch veilig en wel het dorp. Later konden de mannen hier met z’n allen wel om lachen, maar op dat moment was het echt angstaanjagend voor Spurgeon en heel lastig voor zijn vrienden. Toch hadden zij laten zien dat ze echte vrienden waren. Ze hadden hem niet alleen op die berg achtergelaten. Ze waren net zo lang bij hem gebleven tot hij er aan toe was om zich naar beneden te laten helpen. De Bijbel heeft het over een ‘liefhebber, die meer aankleeft dan een broeder’. Voor dat woord ‘liefhebber’ mag je ook ‘vriend’ gebruiken Die vriend is de Heere Jezus Christus. Als Hij eenmaal je Vriend is, zal Hij je nooit in de steek laten, maar altijd bij je blijven om je te helpen. Hoe de rups_bw. indd 42 25-02-19 10:32 43 Hulp‘ God is ons een Toevlucht en Sterkte; Hij is krachtiglijk bevon-den een Hulp in benauwdheden. ’ Psalm 46:2 Opnieuw maakten Spurgeon en zijn vrienden een wan-deltocht in het noorden van Italië. Ze trokken door een vallei en begonnen toen via een pad een berg te beklim-men. Ze waren nog zo’n vijf à zes kilometer van de top verwijderd toen ze een man tegenkwamen die vanuit de verte al naar hen zwaaide alsof ze oude bekenden waren. Vreemd genoeg droeg hij een schop. Spurgeon had geen idee wie de man was. Zijn vrienden kenden hem evenmin. En waarom hij daar met een schop rondliep, begreep al helemaal niemand! De man sloot zich bij hen aan en liep met hen mee. Hij bleek heel aardig te zijn. Ze spraken over van alles en nog wat, maar die schop, dat bleef een raadsel … Totdat ze uiteindelijk zo hoog zaten dat ze de sneeuw-grens bereikten. Op hun pad lag een laag sneeuw die steeds dikker werd naarmate ze verder klommen. Daar ging de man aan het werk met zijn schop. Hij Hoe de rups_bw. indd 43 25-02-19 10:32 maakte de weg netjes schoon zodat ze verder konden. Na een poosje naderden ze een heel lastig en gevaarlijk stuk. Ook nu bleek de man behulpzaam. Hij gaf hen een lift! Geloof het of niet, hij nam hen een voor een op zijn rug en droeg hen op die manier naar een veiliger plek. Als Spurgeon dit verhaal later aan anderen vertelde, zei hij er nooit bij of hij zelf ook op de rug van die man gezeten had. Eerlijk gezegd vermoed ik dat dit niet het geval was. Weet je waarom niet? Spurgeon was behoorlijk groot en zwaar. Die man zou wel enorm sterk geweest moeten zijn als hij Spurgeon op zijn rug had kunnen dragen. In elk geval legden ze ook dit lastige stuk van de tocht zonder problemen af en daarna begonnen ze trek te krijgen. Wat waren ze verrast toen enkele vrienden van de man hen tegemoetkwamen met eten en drinken voor iedereen. Ze ontdekten dat deze mensen speciaal in de bergen werkten om wandelaars op weg naar de top te helpen. Je kunt je voorstellen dat Spurgeon en zijn vrienden echt blij waren met deze hulp. Eigenlijk hebben wij allemaal in ons leven regelmatig hulp nodig. Daarom is het iets om dankbaar voor te zijn als God mensen stuurt die ons op verschillende manieren verder helpen. Denk eens aan ze – je ouders, familie, vrienden, in het bijzonder je christelijke vrienden … Maar de beste Vriend die je hebben kunt, blijft toch de Heere. Kortgeleden hoorde ik iemand zeggen: ‘ God is er als je het benauwd hebt. ’ Klopt dat wel? vroeg ik me af. Maar toen las hij het eerste vers van Psalm 46 voor: ‘ God is ons Hoe de rups_bw. indd 44 25-02-19 10:32 een Toevlucht en Sterkte; Hij is krachtiglijk bevonden een Hulp in benauwdheden. ’ Ja, juist in zorgen en moeilijkheden wil Hij alle hulp bieden die we nodig hebben. Hoe de rups_bw. indd 45 25-02-19 10:32 46 15 Leven als een christen‘… doet het al ter ere Gods. ’1 Korinthe 10:31 Op een keer was Spurgeon niet alleen met vrienden in Italië, maar ook met de persoon die het meest voor hem betekende, zijn vrouw Susannah. Dit was best bijzonder, omdat Susannah vaak ziek was en meestal niet kon reizen. Ze logeerden in een hotel aan de voet van een berg. Samen met enkele vrienden wilden Spurgeon en Susannah graag een gletsjer bekijken. De hotelbaas bood vriendelijk aan hun de weg te wijzen. Ze reden op ezels zodat ze niet hoefden te lopen. Hoe hoger ze kwamen, hoe mooier het uitzicht werd. Rondom hen lagen schitterende bergen en prachtige dalen. Hun gids verbaasde zich een beetje. Hij had al eerder gemerkt dat de groep van Spurgeon anders was dan de gasten die hij normaal gesproken in zijn hotel ontving. Tijdens de bergtocht viel hem nog iets op. Terwijl Spurgeon van het mooie uitzicht genoot, loofde hij God voor alles wat Hij geschapen heeft. En op een van de prachtige uit-zichtpunten stelde hij zijn vrienden voor om Hem samen Hoe de rups_bw. indd 46 25-02-19 10:32 te danken. Daar hadden de vakantiegangers alle reden toe. Want wat is het wonderlijk dat God zoveel schitterends in de natuur schiep en wat is er veel om Hem voor te prijzen. Elke berg, elke bloem, alles wat God maakt, laat Zijn almacht en Zijn wijsheid zien. De hotelbaas, die de ezel leidde waarop Susannah zat, keerde zich naar haar om en zei: ‘ Maar mevrouw! Deze heren zijn geen mannen, het zijn engelen!’‘ Waarom denkt u dat? ’ wilde Susannah weten. De man antwoordde dat hij nog nooit zulke vriendelijke, beleefde en hartelijke gasten had gehad. Toch had niemand van hen iets bijzonders gedaan of gezegd. Door gewoon als christenen te leven, hadden ze diepe indruk op de hotelbaas gemaakt. Zelf heb ik zoiets meegemaakt toen ik een paar jaar geleden naar een feestje ging in Aviemore in Schotland. Je kon daar ook boogschieten. De man die dit organiseerde, zei later dat hij nog nooit mensen had leren boogschieten die zo vriendelijk met elkaar omgingen. Andere bezoekers waren nogal eens lomp geweest. Ze wilden niet op hun beurt wachten, maar probeerden voor te dringen. Ze waren onvoorzichtig met de pijl en boog en met elkaar omgegaan. Maar de mensen in deze groep lieten letterlijk zien dat ze als christenen wilden leven. Wie christen is, moet dat ook laten blijken. Altijd en overal. Het is misschien niet zo moeilijk om je op zondag als christen te gedragen, maar hoe zit dat alle andere dagen van de week? Je kunt in de kerk wel een heel christelijke indruk maken, maar wie ben je thuis, op school of op je werk? Hoe de rups_bw. indd 47 25-02-19 10:32 Toen de apostel Paulus een brief schreef aan de gemeente van Korinthe, zei hij: ‘ Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods. ’ Hoe de rups_bw. indd 48 25-02-19 10:32 49 Goden te koop ‘ Gij zult u geen gesneden beeld … maken. ’ Exodus 20:4 Een winkel is iets heel gewoons, zou je zeggen. Slagers, bakkers, visboeren, groenteboeren, allemaal heb-ben ze hun zaak. Jij weet ze vast ook wel te vinden in jouw omgeving. En natuurlijk kent iedereen de super- markt. Dit verhaal gaat echter over een óngewone winkel, die Spurgeon tot zijn verbazing ontdekte. Ik geloof ook niet dat jij ooit zoiets gezien hebt. Spurgeon was weer eens in Italië. Hij bezocht de stad Pompeï. De kans dat je daar weleens van gehoord hebt, is groot. In deze stad gebeurde eeuwen geleden namelijk iets indrukwekkends. Pompeï ligt bijna aan de voet van de Vesuvius, een vulkaan. In het jaar 79 voltrok zich daar een vreselijke ramp, toen de Vesuvius plotseling uitbarstte en de stad compleet verwoestte. Zelfs nu, zo veel honder-den jaren later, kun je nog altijd tussen de ruïnes van deze zwaar getroffen plaats doorlopen. En nog steeds komen er bezoekers vanuit de hele wereld op af. Hoe de rups_bw. indd 49 25-02-19 10:32 Een deel van de stad werd later herbouwd en daar zag Spurgeon die wonderlijke winkel. Heb je weleens van een goudsmid gehoord? Die maakt gouden kettingen, armbanden, broches en dat soort dure dingen. Nou, Spurgeon beweerde dat de winkel die hij in Pompeï zag, geen goudsmid, maar een godsmid was. Je kon er allerlei afgodsbeelden kopen om mee naar huis te nemen en te aanbidden. Spurgeon stond er geboeid naar te staren. Wat hem misschien nog wel het meest interesseerde: in de winkel stonden verschillende beelden zonder gezicht. Vreemd! Omdat Spurgeon weleens wilde weten waarom dat was, bleef hij een hele tijd rustig staan kijken. Zo ontdekte hij dat klanten in een ander vertrek van de zaak het gezicht konden kiezen dat ze op hun afgod wilden hebben. Sommigen hadden graag een vrolijk, lachend gezicht. Anderen kozen een knap gezicht. Weer anderen een ernstig gezicht. Op die manier kon iedere klant kiezen wat voor een god hij of zij wilde hebben. Eigenlijk is dit wat de meeste mensen nog altijd graag willen: zelf hun god uitkiezen. Het liefst hebben ze een vriendelijke, vrolijke god, die geen probleem heeft met hun zonden. Een God Die heilig is en de ongehoorzaamheid straft, willen ze niet! In werkelijkheid is er maar één echte God – de God Die alles geschapen heeft, de God van de Bijbel, de God Die Zijn Zoon Jezus Christus naar deze wereld zond om Zijn volk te verlossen van hun zonden. Het is niet aan ons om te bepalen hoe God is. Wij kunnen Hoe de rups_bw. indd 50 25-02-19 10:32 51 Hem ook nooit veranderen. Hij gaf ons Zijn Tien Geboden, waarin onder andere deze woorden staan: ‘ Gij zult u geen gesneden beeld … maken … gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen. ’ Hoe de rups_bw. indd 51 25-02-19 10:32 52 De dienst die werd verstoord‘… ontbonden te worden en met Christus te zijn;want dat is zeer verre het beste. ’ Filippenzen 1:23 In 1871 bezocht Spurgeon de hoofdstad van Italië – weet jij hoe die heet? De meeste kerken in die stad zijn rooms-katholiek. Het rooms-katholieke geloof is anders dan dat wat Spurgeon geloofde en – wat belangrijker is – er zitten helaas on- Bijbelse kanten aan. Op een zondagavond preekte Spurgeon in deze grote stad in een evangelische gemeente. Hij kende maar weinig Italiaans, lang niet genoeg om in die taal te kunnen pre-ken. Daarom had hij een tolk nodig, een vertaler. Dit hield in dat hij na elke twee of drie zinnen even moest stoppen, zodat de tolk in het Italiaans kon herhalen wat Spurgeon zojuist in het Engels had gezegd. De preek duurde daar-door twee keer zo lang als anders. Spurgeon zei eens dat hij deze manier van preken heel lastig vond – en dat is het ook, heb ik gemerkt toen ik zelf enkele keren met een tolk moest preken. Het duurde niet lang of Spurgeon kreeg te maken met Hoe de rups_bw. indd 52 25-02-19 10:32 nog een andere moeilijkheid. Iemand die in de buurt van de deur zat, onderbrak de preek door een vraag te stellen. Zoiets gebeurt normaal gesproken zelden tijdens een kerkdienst en dat is maar goed ook. Stel je voor dat alle mensen in de kerk gingen meepraten en vragen stellen! Wie graag iets aan de dominee wil vragen, kan dat beter na de dienst doen. Spurgeon gaf deze man antwoord en preekte verder. Even later werd hij opnieuw in de rede gevallen. Dit keer niet door iemand met een vraag, maar door iemand die het niet met hem eens was. Hij wilde expres met Spurgeon in discussie gaan. Deze man werd gevraagd om stil te zijn, maar hij ging gewoon door met praten. Al gauw was er een compleet debat en een heftige woordenwisseling gaande in de kerk. De man verdedigde fel het rooms-katholieke geloof. Spurgeon vroeg hem wat dan wel de pluspunten van het rooms-katholicisme waren. De man noemde als voorbeeld de mis die juist was gehouden voor een overleden kardinaal, een hoge geestelijke in de Roomse Kerk. Een mis is een rooms-katholieke dienst. Er bestaan ook speciale dodenmissen, waarin gebeden wordt of een gestorvene extra snel in de hemel mag komen. Spurgeon antwoordde dat er één kardinaal van de kerk is en dat Die al in de hemel is, maar dat kennelijk niet iedereen dat geloofde. Toen vroeg hij aan de man hoe het eigenlijk zat met gewone mensen in de Rooms- Katholieke Kerk. Als een kardinaal na zijn dood al niet eens rechtstreeks naar de hemel kon gaan, hoe moesten anderen daar dan ooit komen? Hoe de rups_bw. indd 53 25-02-19 10:32 Spurgeon legde uit wat de Bijbel hierover zegt: voor een christen is het sterven niet erg. Sterven betekent immers met Christus te zijn; want dat is zeer verre het beste. ’ Hier had de man geen weerwoord op. Later ontving Spurgeon een brief waarin stond dat deze meneer een persoonlijke vriend was van het hoofd van de Rooms- Katholieke Kerk, de paus. De man werd vervolgens uitgenodigd voor een debat, een openbare discussie, maar hij wilde daar niet meer aan meedoen. Dit alles gebeurde in Rome, het hoofdkwartier van het rooms-katholicisme. Voor ons christenen is het een grote troost dat wij na ons sterven meteen naar de Heere in de hemel mogen gaan. We hoeven niet eerst het vagevuur in, zoals de Roomse Kerk leert, want dat bestaat helemaal niet. Om de hemel binnen te kunnen gaan, hebben we niets nodig dan de Heere alleen. Hoe de rups_bw. indd 54 25-02-19 10:32 55 Je schamen voor Jezus? ‘ Want zo wie zich Mijns en Mijner woorden zal geschaamd hebben … diens zal Zich de Zoon des mensenook schamen …’ Markus 8:38 Heb je weleens gehoord van het Colosseum dat midden in Rome staat? Het is het grootste amfitheater van de wereld. In het jaar 80 na Christus was de bouw ervan klaar. Er pasten tussen de 50. 000 en 80. 000 toeschouwers in! Allerlei grote spelen, zoals gladiatorenwedstrijden, wer-den hier gehouden. Massa’s mensen kwamen er op af, zoals vandaag het geval is bij voetbalwedstrijden. Helaas werd het Colosseum ook gebruikt voor iets veel ergers: het ombrengen van christelijke martelaren. In die Romeinse dagen werden duizenden christenen namelijk vervolgd, gevangengezet en ter dood veroordeeld van-wege hun geloof. Toen Spurgeon in Rome was, wilde hij de ruïnes van dit wereldberoemde gebouw ook weleens zien. Hij klom naar het hoogste punt van het Colosseum. Terwijl hij op de arena neerkeek, vroeg hij zich af hoeveel gelovigen hier gestorven waren. Hoe de rups_bw. indd 55 25-02-19 10:32 Toen begon hij een lied te zingen. Luidkeels, want hij had een krachtige stem. ‘ Ik schaam mij er niet voor dat ik eigendom ben van mijn Heere’, zong Spurgeon. Een paar Amerikaanse toeristen hoorden het en moesten een beetje om hem lachen, maar Spurgeon ging gewoon door. Toen het lied uit was, zong hij een ander gezang. Dat ging zo: ‘ Ben ik een soldaat van het kruis, een volgeling van het Lam? Zou ik me dan schamen voor Zijn zaak, of een kleur krijgen bij het noemen van Zijn naam? ’ Er volgde nog een derde lied: ‘ Jezus, zou ooit een sterfelijk mens zich schamen voor U, Die door engelen geprezen wordt? ’ De martelaren van lang geleden schaamden zich niet. En Spurgeon deed dat evenmin. Het is goed om nu eens naar onszelf te kijken. Wij worden niet vervolgd zoals veel gelovigen in het verleden. We lopen geen gevaar als we naar de kerk gaan, zoals in sommige andere landen nog altijd het geval is. Hooguit worden we nu en dan belachelijk gemaakt. Hoe reageren we dan? Jezus Zelf zei: ‘ Want zo wie zich Mijns en Mijner woorden zal geschaamd hebben in dit overspelig en zondig geslacht, diens zal Zich de Zoon des mensen ook schamen, wanneer Hij zal komen in de heerlijkheid Zijns Vaders, met de heilige engelen. ’ Wij hebben reden om ons te schamen voor onszelf, maar op Jezus kunnen we trots zijn. Hoe de rups_bw. indd 56 25-02-19 10:32 57 19Slapen in de kerk‘… met een diepe slaap overvallen …’ Handelingen 20:9 Als je eenmaal een kind van God bent, wil je niets liever dan dat ook anderen Hem leren kennen en op Hem gaan vertrouwen. Maar hoe kunnen zij in God gaan geloven? Daarvoor moeten ze natuurlijk het Evangelie horen, dat vertelt hoe Jezus naar deze aarde gekomen is en stierf aan het kruis om de schuld op Zich te nemen van allen die op Hem vertrouwen. En waar kunnen zij dit Evangelie precies horen? In ieder geval in de kerk. Hoe kunnen wij hen uitnodigen om naar de kerk te komen? Daarover gaat het in dit verhaal, over een wel heel vreemde manier waarop mensen naar de kerk wer-den gebracht. En over een al even vreemde manier om ervoor te zorgen dat zij daar ook inderdaad luisterden naar wat er werd gezegd. Toen Spurgeon meer dan honderd jaar geleden in Rome logeerde, had je in die stad een speciaal deel waar joden Hoe de rups_bw. indd 57 25-02-19 10:32 58woonden. De joden geloven niet dat de Heere Jezus Christus de beloofde Messias is, maar wachten nog altijd op Zijn komst. Spurgeon vertelt ergens dat er een Italiaanse wet bestond die gebood dat honderd joodse mannen en vijftig joodse vrouwen uit die buurt elke zondag naar een zekere rooms-katholieke kerk moesten gaan. Alsof dat nog niet erg genoeg was, werden zij er met zwepen naartoe gejaagd. Stel je voor: mensen dwingen naar de kerk te gaan, terwijl zij dat helemaal niet willen! En wat verschrikkelijk om daar zelfs een zweep bij te gebruiken. Als een van die honderdvijftig joodse mensen in slaap viel, weet je wat er dan gebeurde? Hij of zij werd wakker geslagen met een zweep. Zo ga je niet met mensen om! Natuurlijk willen we graag dat mensen naar de kerk komen en dat zij daar aandachtig luisteren. We kunnen voor hen bidden, we kunnen hen uitnodigen, maar we mogen hen nooit dwingen. Als we nog klein zijn, gaan we met onze ouders mee naar de kerk. Maar wat gebeurt er als we groter worden? Ik ken heel wat mensen die gestopt zijn met de kerkgang. Dat vind ik verdrietig. Juist in de kerk wil God tot ons spreken. Juist daar mogen wij Hem dienen met ons zingen, ons bidden, ons luisteren naar Hem. Op die manier wil God ons zegenen. Daarom is het óók verkeerd als we wel in de kerk komen, maar aan heel andere dingen gaan zitten denken: aan wat we willen doen als we weer thuis zijn, aan onze plannen voor de komende week. En het is verkeerd als we in slaap vallen. Dan hebben we immers nog steeds niets aan de kerkdienst Hoe de rups_bw. indd 58 25-02-19 10:32 In een gemeente waarvan ik dominee was, zaten twee oudere mannen die bijna elke zondag in slaap vielen tijdens de preek. Eén van hen viel zelfs van zijn stoel en klapte met zijn hoofd op de vloer. In de Bijbel staat het verhaal van een jongen die in slaap viel tijdens een preek van de apostel Paulus. Hij stortte van de vensterbank waarop hij gezeten had en kwam drie verdiepingen lager op de grond terecht! Zoek in Handelingen 20 vers 9 maar eens op hoe hij heette. Er staat dat hij ‘zat in het venster en met een diepe slaap overvallen zijnde, alzo Paulus lang tot hen sprak, door de slaap nederstortende, viel van de derde zoldering nederwaarts, en werd dood opgenomen. ’ In de volgende verzen kun je lezen wat er verder met hem gebeurde. Laten we niemand dwingen, maar wel altijd hopen en bidden dat veel mensen naar de kerk komen en dat zij daar wakker blijven om aandachtig te luisteren. En: laten we zelf het goede voorbeeld geven! Hoe de rups_bw. indd 59 25-02-19 10:32 60 Klimmen op de knieën‘ In Welken wij hebben de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving der misdaden …’ Efeze 1:7 De Bijbel leert ons dat we allemaal zondaren zijn. Dat bete-kent dat niemand van ons Gods geboden gehoorzaamt. Eigenlijk hebben we de Bijbel helemaal niet nodig om dat te weten. Diep in ons hart beseffen we dat het waar is. De grote vraag is nu: hoe kunnen onze zonden vergeven worden? Toen Spurgeon in Rome was, zag hij dat de mensen daar met deze vraag omgingen op een manier die hem verdrie-tig en boos tegelijk maakte. Hij bezocht een van de vele grote, beroemde rooms-katho-lieke kerken en kwam bij een hoge, brede trap. Tot zijn ver-bazing waren er een heleboel mensen en kinderen van aller-lei leeftijden die deze enorme trap op- en afgingen op … hun knieën. Telkens als ze bij de onderste, de middelste of de bovenste trede kwamen, kusten ze die en raakten hem met hun voorhoofd aan. Waarom zou iemand zoiets doen? Deze mensen was wijs- Hoe de rups_bw. indd 60 25-02-19 10:32 gemaakt dat elke keer als ze die trap op- en afkropen, hun zonden zouden worden vergeven. Niet dat ze daarmee in de hemel zouden komen. Als ze stierven, zouden ze alsnog een tijdlang in het vagevuur moeten doorbrengen, een plek tussen de hemel en de hel. Maar voor elke stap die ze op hun knieën deden, zouden ze een paar dagen minder in het vagevuur hoeven door te brengen. Zo konden ze dus wat sneller in de hemel komen. De houten trap was inmiddels al drie keer gerestaureerd, omdat er zoveel mensen op en neer gingen dat de treden versleten raakten. Het was dus wel populair, dat klimmen op de knieën! Maar wat zal het ook veel pijn hebben gedaan! Kun je je voorstellen dat Spurgeon verdrietig en boos werd? Hij wist maar al te goed dat het knielen op trappen en het kussen van traptreden geen enkele zonde kan wegwassen. Hij wist ook dat er helemaal geen vagevuur bestaat. Mensen die sterven, gaan óf rechtstreeks naar de hel óf – als hun zonden vergeven zijn – rechtstreeks naar de hemel. Hoe worden de zonden dan vergeven? Aan de christenen in Efeze schreef de apostel Paulus lang geleden deze woorden: ‘ In Welken (dit gaat over de Heere Jezus Christus) wij hebben de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving der misdaden, naar de rijkdom Zijner genade. ’ De Heere Jezus Christus moest sterven aan het kruis zodat hij de zonde van allen die op Hem vertrouwen, kan vergeven. Hij wast ze voorgoed weg met Zijn bloed. Hij droeg de schuld van al Zijn kinderen en Hij onderging de straf die zij verdienen. Daarom heeft Paulus het Hoe de rups_bw. indd 61 25-02-19 10:32 62in dit vers ook over de genade van God. Het was eindeloos vriendelijk en goed van de Vader om Zijn Zoon naar de wereld te sturen om de zonden te dragen en het was eindeloos vriendelijk en goed van Jezus om zich aan het kruis te laten nagelen om mensen te redden. Hoe de rups_bw. indd 62 25-02-19 10:32 63 21Wat heb je allemaal gezien? ‘ Ziende op … Jezus …’ Hebreeën 12:2 Keer op keer stak Spurgeon Het Kanaal over om het vas-teland van Europa te bezoeken. Op die manier leerde hij vijf verschillende landen kennen. Weet jij welke dat waren als ik je vertel dat hij de reusachtige Eiffeltoren zag, de scheve toren van Pisa, een kolossaal casino, de prachtige stad Wenen en ook het land waar later Adolf Hitler aan de macht zou komen? Kom je zelf weleens in het buitenland? Welke landen heb je al gezien? Misschien zul je op een dag zelfs wel buiten Europa op reis gaan. In dat geval kom je nog verder dan Spurgeon. Spurgeon hield ervan de schoonheid van Gods schepping in verschillende landen te bewonderen. Hij was ook erg geïnteresseerd in grote steden als Rome, Venetië en Parijs. In onze tijd is het een stuk gemakkelijker en goedkoper om naar het buitenland te gaan dan het in zijn dagen was. Je had toen nog geen vliegtuigen en de meeste mensen waren zo arm dat ze echt geen vakantie betalen konden. Hoe de rups_bw. indd 63 25-02-19 10:32 Televisie was er ook nog niet, dus de mensen konden echt niet zien hoe andere landen eruitzagen. Spurgeon deelde zijn belevenissen graag met mensen. Hij kon hen natuurlijk niet allemaal meenemen op zijn reizen, maar hij kon na afloop wel schrijven over wat hij allemaal had gezien. Veel mensen vonden die verhalen interessant. Op die manier genoten ze van steden en landschappen die ze in het echt nooit zouden zien. Aan het eind van een van zijn reisverslagen schreef Spurgeon: ‘ Als je geen grote reizen kunt maken, houd dan in gedachten dat onze Heere Jezus Christus heerlijker is dan alles wat je ooit op aarde zou kunnen zien. Vang een glimp op van Christus en je hebt eindeloos veel meer gezien dan bergen, ravijnen en dalen je kunnen bieden. De aarde mag dan prachtig zijn, de sterren schitterend, maar dit alles weegt niet op tegen de heerlijkheid van Hem Die dat alles gemaakt heeft. ’ Heb je Rome gezien? Venetië? Parijs? Veel belangrijker is: heb je Jezus gezien? De schrijver van de Hebreeënbrief zei: ‘ Ziende op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke voor de vreugde die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen en schande veracht, en is gezeten aan de rechterhand van de troon van God. ’ In het Bijbelboek van de profeet Jesaja staat iets wat hierop lijkt: ‘ Wendt u naar Mij toe en wordt behouden!’ Door dit vers werd Spurgeon als jongen bekeerd. De dominee die hier toen over preekte, zei: ‘ Als je je naar iemand toewendt, betekent dat dat je naar hem kijkt. ’ Toen gebeurde het dat Spurgeon de Heere Jezus zag en in Hem geloofde. Hoe meer hij in de jaren daarna op Jezus bleef zien, hoe meer Hoe de rups_bw. indd 64 25-02-19 10:32 heerlijks hij in Hem zag en hoe meer hij zich verwonderde. Maar je kúnt Jezus toch helemaal niet zien? Wel als je in de Bijbel leest, zeker in de Evangeliën, die ons vertellen wat Hij deed en wat er met Hem gebeurde. Hoe meer we daarnaar kijken, hoe meer we op Hem vertrouwen, hoe meer we van Hem gaan houden. O ja, de vijf landen die Spurgeon bezocht, zijn Frankrijk, Italië, Monaco, Oostenrijk en Duitsland. Had je dat goed? Hoe de rups_bw. indd 65 25-02-19 10:32 66 Van gedachten veranderd‘ Ziet gij aan wat voor ogen is? ’2 Korinthe 10:7 Spurgeon reisde naar andere landen en ontmoette daar mensen, maar het omgekeerde gebeurde ook. Mensen uit andere landen kwamen naar Engeland en ontmoet-ten Spurgeon. Veel christenen in die dagen kenden zijn naam. Spurgeons preken werden immers veel gedrukt en over de hele wereld verspreid. Zo was er een Nederlander die de preken thuisgestuurd kreeg en ze met vreugde las. Hij leerde er veel van, ze deden hem goed. Al lezende besefte hij dat Spurgeon een bijzonder Godvrezende man en dominee moest zijn. Na verloop van tijd bezocht hij Engeland. Hij kwam ook in Londen. Dat leek hem een mooie gelegenheid om Spurgeon zelf eens te horen preken in de Metropolitan Tabernacle. Toen hij echter de kerkdienst bezocht, schrok hij erg. Hij was diep teleurgesteld en ging heel anders over Spurgeon denken! Zijn respect voor Spurgeon verdween Hoe de rups_bw. indd 66 25-02-19 10:32 totaal en Spurgeons preken wilde hij niet eens meer lezen. Van het ene moment op het andere was alle bewondering weg. Hoe kon dat? Het kwam niet eens door iets dat Spurgeon zei of deed, dat deze man hem plotseling niet meer mocht. Het kwam doordat … Spurgeon een baard had en zelfs een snor! Dat was heel erg ‘werelds’, zo schreef de geschokte Nederlander in een brief aan Spurgeon. In zijn eigen kerk waren de dominees gladgeschoren en ze droegen een lange, zwarte jurk met een witte bef. Dat alles had Spurgeon niet. Maar vooral die baard en de snor verrasten de bezoeker onaangenaam. Nadat Spurgeon de brief uit Nederland gelezen had, zei hij: ‘ Alleen maar omdat ik de natuur haar gang laat gaan en mijn haar laat groeien zoals het komt, ben ik raar en lichtzinnig en werelds en nog veel meer van dat soort slechts!’ In de Bijbel komt ook iemand voor die op zijn uiterlijk werd aangekeken: Paulus. Paulus was een apostel, een zendeling, een kerkstichter en de schrijver van verschillende Bijbelboeken. De Heere gebruikte hem dus op veel manieren. Toch kreeg ook hij van sommige mensen kritiek vanwege zijn uiterlijk. Daarom vroeg hij aan de christenen in Korinthe: ‘ Ziet gij aan wat voor ogen is? ’ Een paar regels verder heeft hij het over mensen die moeite met hem hadden, omdat hij er volgens hen niet erg indrukwekkend uitzag en ook weinig zinnigs zei. De Nederlander had Spurgeon veroordeeld op basis van Hoe de rups_bw. indd 67 25-02-19 10:32 zijn uiterlijk en van zijn eigen opvatting over hoe een dominee eruit zou moeten zien. De les voor ons is: wij mogen nooit over iemand oordelen op grond van zijn buitenkant. Wat we zijn, is veel belangrijker dan hoe we er uitzien. Hoe de rups_bw. indd 68 25-02-19 10:32 69 Vertrouwen op Jezus‘ Geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis. ’ Handelingen 16:31 Opnieuw kwam er een Nederlander naar Londen om Spurgeon te spreken – en dit keer ontstonden er geen problemen vanwege de baard. Deze man reisde helemaal naar Engeland omdat hij een belangrijke vraag had. Hij ontmoette Spurgeon in de con-sistorie van de Metropolitan Tabernacle. ‘ Waar komt u vandaan? ’ wilde Spurgeon weten. ‘ Uit Vlissingen, dominee’, antwoordde de man. ‘ Ik heb de boot genomen en ben hier naartoe gereisd omdat ik wil weten hoe ik zalig kan worden. ’‘ Wat een lange reis voor het stellen van één enke-le vraag’, zei Spurgeon. ‘ Weet u dan niet dat de Bijbel zegt: Geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden‘ Maar ik kan niet in Hem geloven!’ zei de man. ‘ Oké’, antwoordde Spurgeon. ‘ Ik geloof al jaren in Hem en ik vertrouw Hem. Maar als u weet dat er iets mis met Hoe