Bekijk de tekstversie van dit leesfragment.GO DS H O RIZO N MIJN GEES T W ERK T MIJN GEES T W ERK T GO D HEEF T O NS LEV EN O P Z' N K O P GEZET ...zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in uw hart, en u geworteld en gegrondvest blij in de liefde. Dan zult u met alle heiligen de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte kunnen begrijpen, ja de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid. (Efeziërs 3:17-19)Dit is een zeer bijzondere tekst. Paulus gee hier aan dat iedereen eerst de Geest moet ontvangen voordat er werkelijk geloof ontstaat. Als er een werkelijk geloof is, dan gaan we Gods plan doorzien en begrijpen en stromen we vol van Gods volkomenheid. Dat is toch een geweldige uitspraak? Dus met de Geest gaan we Gods plan begrijpen. Ik heb bij mijn Bijbelstudie aljd God om inzicht gevraagd. Ik vind het dan ook prachg dat Hij mij dit soort dingen laat zien. Als ik de betekenis van Openbaring 19 en de context ervan begrijp, stuiter ik van mijn studeerkamer naar beneden en moet ik dit met Cobie delen. Ik word daar erg enthousiast van.Gods plan is dus dat de mens, van nature gemaakt om God te eren, dat ook weer zal doen aan het eind van onze jd. Voor God is de schepping nog maar net achter de rug, zonde is nog maar net aanwezig en Jezus hee Hij gegeven om deze te overwinnen, maar de voorbereidingen voor het bruilosfeest zijn al in volle gang. Daarom staan er veel uingen over de laatste dagen in de Bijbel en staat er een oproep in om waakzaam te blijven in deze jd (Maheüs 24:24, 25:13, Markus 13:33,13:35, 13:37, Lukas 21:36, Handelingen 20:31, 1 Korinthe 16:13, Efeziërs 6:8, Kolossenzen 4:2, 1 Petrus 1:13, 5:8). Wij mogen er dus op hopen dat de jd bijna nabij is en wij mogen daar een rol in spelen. Ik geloof dat het volk Israël de perfecte bruid voor Jezus gaat zijn. Er gaan nog grote wonderen gebeuren, maar wij zijn speciale genodigden op dat feest. En door onze daden hebben wij mogen meewerken aan het mooiste bruiloskleed dat er ooit is geweest en ook zal zijn Nu we begrijpen wat Gods horizon is, is alles wat hierna in dit boek staat daaraan ondergeschikt. Alles in ons leven en hoe we met God mogen omgaan, is ondergeschikt aan dit grote doel. Het is goed dit vast te houden en met deze horizon te blijven denken. Met de Geest uiteraard. De komende hoofdstukken gaan over waarom we de Geest hard nodig hebben om daadwerkelijk met God te leven als onderdeel van ons DNA. 6667 Hij wat doet. Sterker nog, ik vind het aannemelijk dat God het woord ‘wanneer’ niet gebruikt, omdat gisteren en vorig jaar voor God niet bestaan, want het oer van Jezus vindt in geestelijke zin nog steeds plaats. Mensen die nu Jezus willen binnenlaten in hun hart, kunnen begrijpen dat er op dat moment voor hen wordt betaald. Ik vind het ook aannemelijk dat Jezus ook voor de zonden betaalt die door het volk van God in al die jaren voordat Hij op aarde kwam zijn gedaan. En dat terwijl die mensen inmiddels al bij God in de hemel waren. Voor veel mensen is het niet te volgen wat ik schrijf. Dat komt omdat we alles lezen als taken die elkaar opvolgen alsof er sprake zou zijn van een chronologische volgorde.Ik ben er steeds meer van overtuigd geraakt dat Gods werke-lijkheid zo ver van die van ons afstaat dat we haar alleen kunnen begrijpen als we de Geest in ons hart hebben ontvangen en toegelaten, zoals dat ook staat geschreven. Als we de Geest kennen en de ruimte geven, gaan we Gods plan snappen en begrijpen. Dat kan alleen maar met de Geest. Heel veel theologische boeken zijn geschreven zonder de Geest. Boeken die gaan over de eindjd en over wat God bedoelt en boeken die ons de les lezen. Al deze boeken zijn ‘ijdelheid en het najagen van wind’ zoals Prediker al zei, of in de huidige vertaling: ‘Lucht en leegte.’ Maar als we de Geest kennen dan, zo zegt Paulus in Efeziërs: Moge Hij vanuit zijn rijke luister uw innerlijke wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest. (Efeziërs 3:16)Hier wordt een zegen uitgesproken waarin wordt gezegd dat God eenieders ziel sterk wil maken door zijn Geest. En de tekst vervolgt met wat het gevolg daarvan is: het kruis hing. Dat is pernent niet waar, in Gods werkelijkheid niet tenminste. De essene van jd bestaat met de draaiing van de aarde. Dag, nacht, dag en nacht en deze rotae bepaald voor ons wat gisteren en morgen is. God hee daar geen last van. God is niet aankelijk van de stand van de zon. Dus in die zin bestaat er voor God ook geen gisteren en dus ook geen morgen. Evenmin spreekt God over vorige week, over vorig jaar of over de vorige eeuw. Alles bij God is heden en actueel. In Habakuk 3:2 vraagt God aan Habakuk om Zijn plan bekend te maken in ONZE jd. Dat is een treende aanduiding. Er is een jd op de schaal van God zelf en een jd op aarde. Jezus benoemt de jd ook al in Maheüs 19:28 waar hij de inhoud van Openbaring 19 aankondigt:[Jezus zei tegen hen:] Ik verzeker jullie: wanneer de jd aan-breekt dat alles vernieuwd wordt, wanneer de Mensenzoon in zijn majesteit zal zetelen op zijn troon, zullen ook jullie die mij gevolgd zijn plaatsnemen op de twaalf tronen en rechtspreken op de twaalf stammen van Israël. (Maheüs 19:28)In Johannes 16 gee Jezus een mooi college over zijn besef van jd. ‘Nog een korte jd en jullie zien me niet meer…’ Hier bedoelt Jezus ons jdsbesef. Deze jd hee te maken met dag en nacht. Het duurt niet lang meer totdat Jezus de aarde zal verlaten. Daarna gaat hij verder en zegt hij: ‘...maar kort daarna zien jullie mij terug’. Deze zin slaat op het goddelijke jdsbesef. Hij kan volgens mij hebben bedoeld dat de discipelen Jezus zullen zien als ze sterven, maar tegen ons zegt Jezus dat het nog een korte jd zal duren totdat alles gereed is. Feitelijk bestaat die korte jd uit een groot aantal jaren en daardoor is de mens de betekenis van het woordje kort snel kwijt. Omdat God buiten de jd staat, kan Hij zelf bepalen wanneer 6465 Testament. God wilde dat de mens Hem ging gehoorzamen en vroeg toewijding van zijn volk. Helaas was het volk uit het Oude Testament niet anders dan wij nu zijn. Wij snappen maar al te goed waarom het volk steeds weer afdwaalde van God. God hield steeds vast aan zijn eindplan met de wereld. Sterker nog, het is niet de wereld waar het om gaat, maar om het vinden van een passende bruid voor Zijn zoon Jezus. In Openbaring 19 is hierover het volgende te lezen: Toen hoorde ik iets als een stem van een grote menigte, van geweldige watermassa’s en van krachge donderslagen zeggen: ‘Halleluja! De Heer, onze God, de Almachge, hee het koningschap op zich genomen. Laten we blij zijn en jubelen, laten we hem de eer geven! Want de bruilo van het lam is gekomen en zijn bruid staat klaar. Zij mag zich kleden in zuiver, stralend linnen. Want dit linnen staat voor al het goede dat gedaan is Dit is zo’n tekst die blij verwonderen. God wil een bruid voor Jezus hebben. Dat is aljd al het plan geweest, daarvan ben ik overtuigd. De zondeval hee op dit plan geen invloed gehad. God had ook dit bruilosfeest gehouden als de zondeval nooit had plaatsgevonden. Dan was alleen direct duidelijk dat iedereen zou zijn genodigd tot dit feest en was de identeit van de bruid op voorhand vast komen te staan. Door de zonde is er wel veel veranderd. De redding door Jezus was inderdaad hard nodig, anders had Jezus helemaal geen bruid gehad. De Bijbel beschrij dat veel mensen eeuwig zijn opgenomen in de heerlijkheid, zonder dat Jezus voor hun bloed kon betalen. Chronologisch gezien is dat althans zo. Ik geloof dat onze chro-nologie een beperking is in ons denken. Wij zien maar vast aan dat beeld van Jezus die tweeduizend jaar geleden voor ons aan Hierin wordt prachg beschreven hoe het zit en hoe het aljd zal blijven. Johannes gee aan dat de duisternis een rol hee in de wereld, maar ook dat de duisternis nooit de macht over het licht zal krijgen! Sterker nog, het staat er geschreven in de ‘Voltooid Toekomsge Tijd’. Terwijl de jd nog voortduurt, staat al vast dat de duisternis hee verloren. In Jezus zijn we dus meer dan overwinnaar! Terug naar Adam. Zoals Adam en Eva al die jaren met God hebben geleefd, zo hadden wij dus ook met God moeten leven. De intene van ons, als schepsel, is dus dat we gericht horen te zijn op God en Zijn aanwezigheid. Dat was Gods bedoeling met zijn schepping! God hee de mens dus geschapen om een innige relae met Hem te hebben. Wat moet God toch hebben genoten van deze onbevangen jne relae met twee mensen in Zijn paradijs, zonder ook maar één keer te worden teleurgesteld over een gebrek aan vertrouwen of verdriet. En wat moet God toch teleurgesteld en verdrieg zijn geweest toen Hij keer op keer moest zien dat satan macht hee geïntroduceerd en dat de mens gelijk wil zijn aan God zelf. God had er spijt van gekregen dat hij de mens had gemaakt (Gen 6:6) en dat gevoel hee geleid tot de zondvloed. Ik hoop dat het duidelijk is dat God de mens op aarde hee gezet om alleen maar een intense relae met de mens te hebben en dat deze alleen maar bezig is met het aanbidden van God en van Hem te houden, niet als een keus, maar als een vanzelfsprekendheid. De mens had niet de ruimte om te kiezen, want er was geen alternaef. Zo mooi als de wereld begon, zo gaat deze ook eindigen. Toen duidelijk was dat de zonde alles kapot zou maken, omdat de mens er keer op keer voor koos zonder God te willen leven, bleek dat God moest werken aan een reddingsplan om de scheppingsorde weer te herstellen. De vorming van dat plan is heel goed zichtbaar in het hele Oude 6263 zouden ook geen regeringen zijn. Er zou geen poliek zijn, er zouden geen meningsverschillen bestaan. Ook zouden er geen landsgrenzen nodig zijn. Want naonalisme had dan ook niet bestaan. Iedereen zou elkaar helpen en liefdevol met elkaar omgaan. Wat staat dit ver van ons af, toch? Het is lasg voor ons om ons een dergelijke wereld voor te stellen. Ik schets dit even zo om te begrijpen hoe God naar de wereld kijkt. En hoe Hij naar ons leven kijkt. We snappen dan ook hoe erg de zonde ervoor hee gezorgd dat de wereld eruitziet zoals ze er nu uitziet. God hee een plan met de wereld. Dat is duidelijk. Zijn hele woord is daarop gebaseerd. Omdat de zonde in wereld is gekomen, hee God besloten Zijn woord aan ons te geven. De bedoeling van het Woord van God is om de horizon vast te houden en die te kunnen zien. Als er geen zonde in de wereld was gekomen, was er ook nooit een Bijbel gekomen. Dat is al gebleken. Dat gee daarmee ook aan dat de Bijbel een funce hee. En die funce is: God leren kennen! Door de Bijbel kan eenieder lezen over Zijn liefde en snappen dat het oer van Jezus nodig was. Het gaat om Gods woord en over de wijze waarop Hij daarmee omgaat. In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis hee het niet in haar macht gekregen. (Johannes 1:1-5) enkele zin. Alles was immers heilig en als alles al heilig is, hee deze naam geen toegevoegde waarde. Pas nadat de zonde is gekomen, zijn boze geesten zich gaan vertonen op aarde. Vanaf dat moment is het van belang de Geest van God aan te duiden als de Heilige Geest. Het is satan geweest die dit volmaakte allemaal niet kon aanzien. Hij had werkelijk niets te doen. Hij wilde aantonen dat hij over macht beschikte en wilde de mens aan het wankelen brengen. Dat is hem helaas gelukt. Denk er eens over na hoe ons leven eruit zou hebben gezien als er nog steeds geen zonde zou zijn geweest? Het is weleens goed om erover na te denken hoe de wereld eruit zou zien als de zondeval niet had plaatsgevonden. Ik weet, dit is niet Bijbels denken, maar het helpt wel te onderscheiden wat de zonde met ons leven hee gedaan. Als er geen zonde was geweest, hadden we nog niet één oorlog gekend. De geschiedenisboekjes hadden er dan heel anders uitgezien. Er zou geen slavernij geweest zijn, geen moorden, geen mishandeling, geen #MeToo. Dan hadden we dus ook geen wetgeving nodig. Als we geen wetgeving hebben, is handhaving ook niet nodig. Dus zouden er geen rechters, geen polie, geen advocaten, geen verkeersregels zijn, niets van dat alles. Dan zouden we echt een wereld van liefde hebben gekend. De liefde naar elkaar is dan het enige wat telt. Er zou geen Islamische Staat zijn uitgeroepen, geen terrorisme. De wereld-bevolking zou iedere dag in vuur en vlam staan voor God. Jezus zou niet naar de aarde zijn gekomen om ons te redden. Dus zou er dan ook geen Bijbel zijn geweest. En toch zouden we God, Jezus en de Geest heel goed kennen. Andere religies hadden dan niet bestaan: geen boeddhisme, hindoeïsme of islam. Maar als Jezus niet was gekomen om ons te redden, want we zijn per denie al gered, zouden er ook geen kerken zijn geweest. Geen kerken betekent ook geen kerkenraden, geen ouderlingen. Ik durf te denken dat we zelfs geen diensten zouden beleggen, want ons hele leven zou één grote aanbidding zijn. Maar er 6061 Adam begon voorzichg te lopen om het dier van dichtbij te bekijken. In de hete zon stond het dier verse bladeren te herkauwen. De sterk ontwikkelde spieren waren prachg zichtbaar. Adam klom onhoorbaar met een vloeiende beweging in een boom en nestelde zich op een grote tak. Hier had hij vaker gezeten, om de prachge natuur te bewonderen. Hij had niet eens in de gaten dat God ineens was verdwenen. Hij was er alleen aan gewend dat God er aljd was wanneer hij behoee had aan contact met Dit zou zomaar een waargebeurde episode kunnen zijn uit het leven van Adam. Wat ik hiermee probeer aan te geven is dat deze jd een meer dan fantassche jd moet zijn geweest. Wij leven in een jd die wordt gedomineerd door duisternis en zonde. Ons hele leven is erop gericht om te overleven en we moeten een weg zien te vinden in een wereld vol verleidingen. Althans, zo wordt dat door veel mensen ervaren. Dit boek wil er juist voor zorgen dat mensen zich gaan afvragen of dat wel juist is. Adam hee een lange jd zonder zonde geleefd, eerst alleen en later met Eva. Het gekke is dat we ons dat niet kunnen voorstellen. Het lukt ons niet om daar simpelweg een betrouwbare voorstelling van te maken. Adam en Eva waren eraan gewend geraakt dat God ook door het paradijs wandelde. Daarom spreekt de Bijbel in Genesis 3:8 over het feit dat Adam en Eva, nadat ze van de boom van kennis van goed en kwaad hadden gegeten, God hoorden lopen door het paradijs. Hier blijkt niet uit dat ze schrokken van een geluid dat ze niet kenden, integendeel, ze hoorden God wandelen en verstopten zich snel. Ze wisten dat God eraan kwam en hen ter verantwoording zou roepen. Op basis hiervan trek ik de conclusie dat Adam en Eva voor lange jd, zeker tachg jaren, met God hebben geleefd in het paradijs. Ik schat in dat Eva misschien wel derg jaar nadat Adam was geschapen ter wereld kwam. Adam had samen met God eerst het hele paradijs verkend. Als we nu weten hoe complex die natuur is, dan hee Adam daar ook er wel even over gedaan om te leren hoe de natuur in elkaar zit. Als kind dacht ik er zelf aan om namen te geven een verschillende die-ren, maar de werkelijkheid is veel complexer geweest. Toen Adam gezelschap ging missen, hee hij God daarom gevraagd (Gen 2:20). God hee hem dat gegeven. God hee hem een vrouw gegeven. Niet alleen omdat Adam daarom vroeg, maar ook omdat de vrouw de schepping compleet maakt. Ze kan samen met de man de aarde gaan bevolken. Samen zijn ze met God gaan leven en communiceren. Hierover nadenkend, durf ik te stellen dat Adam waarschijnlijk nooit in die tachg jaren hee gebeden. Dat ligt helemaal niet voor de hand. Adam hee nooit geknield om te bidden en hee zijn handen nooit gevouwen en ogen gesloten om tot God te bidden. Als hij God wat wilde vragen, vroeg hij het Hem. God was misschien wel dagelijks bij hem. Bidden en God aanroepen is pas gekomen nadat de zonde haar intrede had gedaan. Daarmee is bidden een middel geworden dat een afstand moet overbruggen. In het hoofdstuk over bidden kom ik hier nog dieper op terug. We weten ook dat Jezus er aljd geweest is. Ik ben er eigenlijk heel benieuwd naar of Adam ooit iets over Jezus hee gehoord jdens zijn gesprekken met God en of hij misschien wel met Jezus te maken hee gehad. Dat de Geest toen al een rol hee gespeeld kan ik me makkelijker voorstellen. Adam werd ondersteund door de Geest om de schepping te onderhouden en bovenal vanuit zijn hele hart intens van God te genieten. Daarin hee de Heilige Geest een rol gespeeld. Interessant aspect is ook dat de Geest enkel werd aangeduid met de Geest of de Geest van God. Het zal geen Heilige Geest geweest zijn, want het bijvoeglijk naamwoord Heilige, was immers overbodig. Dat was vanzelfsprekend. In een wereld zonder zonde had dit bijvoeglijke naamwoord geen 59 in dit leven is, wil ik toch even inzoomen op de periode voor de zondeval. In die veerg seconden lezen we dus over de mooiste jd die er op aarde is geweest totdat de jongste dag aanbreekt. Hee u hier weleens bij slgestaan? Adam lee en werkt in het paradijs. Hij lee hier zonder zonden, geen frustraes, geen boosheid, geen teleurstellingen, er is niets aanwezig wat een zondige reace of impuls kan oproepen Adam wandelt met God, misschien wel iedere dag. We lezen dus in veerg seconden over een fantassche periode van circa tachg jaren!Met uw permissie ga ik het even invullen, het is fantasie, maar wil graag begrijpen hoe fantassch dit moet zijn geweest. Als zondig mens probeer ik nu te beschrijven hoe een zondeloos leven eruitgezien moet hebben. Dat is een inke uitdaging… De zon stond in de ochtend al vroeg aan de hemel. Adam werd wakker van het prachge geluid van krekels en vogels. Een nieuwe dag was geboren. Adam lag heerlijk op een bed van hooi en bladeren en genoot nog even van het uitzicht dat hij had. Kortgeleden had hij een hut gebouwd van bladeren om heerlijk in te kunnen slapen en om beschermd te zijn tegen de vochgheid. Er waren veel bomen en struiken, maar ze stonden er nog niet zo orissant bij. Hij had van God begrepen dat Hij ervoor zou zorgen dat ze de komende jd meer vocht zouden krijgen wat goed was voor de bomen en struiken. Adam moest vandaag weer vruchten en zaden verzamelen voor het eten. Nadat hij de laatste bessen had gegeten ging hij op pad. Toen hij even onderweg was, hoorde hij God wandelen niet ver van hem vandaan. Goedemorgen Adam, sprak God op vriendelijke toon. Goedemorgen Heer, ik wil U danken voor deze nieuwe dag, heerlijk om er weer op uit te gaan, zei Adam terug. Samen trokken ze verder het paradijs in. Heer, mag ik u wat vragen? Maar natuurlijk zoon, vraag wat je weten wilt, Ik ga je sowieso nog heel veel leren, was Gods antwoord. Nou, vervolgde Adam, terwijl ze samen over een open weide liepen, ‘ik ben erg onder de indruk van de prachge natuur hier en ik ben ook zo blij dat U bij me bent. Ik voel een maar aankomen, antwoordde God direct. Nou, ging Adam verder, ik was laatst vruchten aan het verzamelen en toen zag ik een prachg dier lopen en toen ik het beest later aan Eva wilde beschrijven, vond ik dat best lasg. Ze wist niet welk dier ik bedoelde. Is daar nou niet geen oplossing voor te bedenken? God dacht even na en zwijgend liepen ze verder naar een stuk woud, zon tweehonderd meter verderop. De zon was al aardig kracht aan het winnen en de eerste zweetdruppels op Adams voorhoofd waren alweer zichtbaar. God zei tegen Adam: Adam, je hebt gelijk, Ik ga je laten zien wat Ik allemaal geschapen heb. Als jullie later willen weten wat er allemaal op aarde rondloopt, dan moet alles ook een naam hebben. Net zoals jij ook een naam hebt. Alleen jij zult luisteren naar je naam, maar de dieren zullen natuurlijk niet luisteren. Maar het is belangrijk dat jij alle dieren een naam gaat geven, zodat je weet waar je het over hebt. Weet je dat een naam heel belangrijk is? Ik heb ook een naam en Ik zal aljd luisteren als Mijn naam wordt uitgesproken. Nu was het de beurt aan Adam om hierover na te denken. Een naam? dacht hij bij zichzelf, hoe ga ik dat nu weer doen? ‘Heer, een naam geven, dat vind ik lasg. Hoe moet ik dat doen, want ik heb al zoveel verschillende dieren gezien? Ik ga je helpen, mijn zoon. Mijn Geest zal je voeden met de namen die je kunt geven en kunt onthouden. ‘Dank U, Heer, maar nu even sl zijn hoor. Ik zie daar volgens mij het dier lopen waar ik het zojuist over had. 5657 Toen hee God het plan opgevat om mensen te maken die lijken op Hem, die een ruimte krijgen aangeboden om op te leven en hun leven zal bestaan uit het dienen van God. Iemand die God dient is ook iemand die Hij Zijn zoon gunt. Daarmee wordt ook duidelijk dat we dit begrijpen, want dit herkennen mensen, als een zoon met een meisje thuiskomt dat de schoonouders liefde en respect gee, dan zijn deze snel geneigd om haar te accepteren en dan hopen ze dat dit koppel samen gelukkig wordt. Een dergelijke emoe hee God dus ook, maar dan één die onze emoes ver te boven gaat, door Zijn zoon een bruid te wensen die perfect is en waarmee later uiteindelijk een groot feest gevierd kan worden (Openbaring 19).God hee Zijn plan uitgevoerd. De schepping is daarvan het eerste bewijs. God hee de wereld waarin wij leven geschapen op onnavolgbare wijze. Wetenschappers zijn tot aan vandaag de dag nog steeds onder de indruk van de nauwkeurigheid van Gods werk. Ik ben ervan overtuigd dat alle geheimen tot in lengte van dagen niet zullen worden ontdekt. Zo perfect is de schepping geweest. In Genesis 1 lezen we over de schepping. De sjl van dit hoofd-stuk lijkt af te wijken van de volgende hoofdstukken. Het is een gesimpliceerde aanduiding van de verschillende scheppings-fasen, die in Genesis worden beschreven in zes dagen. Veel mensen hebben aangegeven in boeken en studies dat deze beschrijving geen recht doet aan het geloof dat God dit allemaal zomaar even gemaakt hee. Ik ben van mening dat deze beschrijving wel recht doet aan wat Gods plan is geweest met de schepping. Daarmee bedoel ik dat de schepping een essenële stap is binnen Zijn grote plan. Tegenwoordig willen mensen dat alles wat in Genesis 1 staat tot in detail wordt verklaard. Die behoee komt eerder voort uit ongeloof en laat zien dat mensen eigenlijk willen dat God zich verantwoordt en zo hun ongeloof kan worden ontkracht. Maar dat is Gods bedoeling helemaal niet geweest. De schepping is niet opgeschreven om ongelovigen te overtuigen, maar is kernachg opgeschreven om Gods grootheid zichtbaar te maken! De manier waarop alles is beschreven lijkt eerder op een kinderboek dat de bouw van een huis beschrij. Als er dan staat dat op dag drie de muren en het dak zijn gebouwd, betekent dat inderdaad dat eerst een fundament is gelegd, de muren zijn opgebouwd uit stenen, de binnenkant gestuukt is, dat ramen en deuren zijn geplaatst, dat er balken zijn gelegd en daarop een dakbedekking is aangebracht. God hee op deze wijze voor ons mensen begrijpelijk uitgelegd hoe de aarde tot stand gekomen is. Nadat de aarde gevormd is en alles klaar is, zodat God kan zeggen dat het goed is, is de mens op aarde gekomen. Hier be-gint ook de eerste wezenlijke stap van Zijn plan. God hee een op hem lijkende mens nodig voor de realisae van zijn doel. Wat nergens in de Bijbel staat opgeschreven is welke leeijd Adam had toen hij werd geschapen. Ik denk aan een leeijd van circa derg jaar oud. Adam werd in totaal 930 jaar oud (Genesis 5:5). Dus eigenlijk was hij dan ongeveer negenhonderdzesg mensenjaren oud. Hij hee leerlijk negenhonderdderg jaar op aarde geleefd. In Genesis 5:3 staat dat Adam honderdderg jaar was toen Seth werd geboren. Daarvoor waren de eerste kinderen Kaïn en Abel al geboren. Voordat Seth werd geboren was Abel al door Kaïn vermoord. Ik ga er dan maar even van uit dat Kaïn en Abel al ongeveer vijfentwing jaar waren toen de moord plaatsvond. Ze waren immers volwassen. Ook al is dit een benadering, het gee in ieder geval aan dat Adam en Eva, ongeveer tachg tot honderd jaar in het paradijs moeten hebben geleefd voordat de zonde haar intrede deed. De fase van het scheppingsverhaal die ik nu beschrijf, is te vinden in Genesis 2. Het lezen van dit hoofdstuk kost ongeveer veerg seconden. Alle aandacht gaat in de kerken ook aljd direct uit naar de zondeval die meteen daarna plaatsvond. Dit is erg begrijpelijk, maar om te snappen wat Gods bedoeling met ons 5455 overleden? Waarom hebben we weleens het gevoel dat er zoveel mensen zijn die veel verdriet moeten dragen in hun leven?De hele Bijbel is erop gericht dat wij als mensen in zonde zijn ontvangen en geboren en dat we daarom redding nodig hebben van Jezus, de zoon van God om uiteindelijk voor eeuwig bij God te kunnen zijn. Althans, er zijn heel veel christenen die dit zullen onderschrijven dat deze zin in hoofdlijnen samenvat wat de inhoud van de Bijbel is. Ik begrijp dat dit enigszins kort door de bocht is. Maar de redding van Jezus is wel volgens alle kerken de kern van Gods woord. Het is niet voor niets dat het symbool van het kruis op veel kerken te zien is. Daar is niets op tegen, integendeel, maar het risico is dat mensen daarmee voorbijgaan aan het plan dat God hee met deze wereld. Als de kern van het christendom onze redding door Jezus is, kan het beeld ontstaan dat alles weer om de mens draait. Er bestaat dan een kans op egocentrisch christelijk zijn. ‘Als wij maar zijn gered, dan is het goed.’ Een zin die niet vaak zo wordt uitgesproken, maar ik bespeur deze insteek wel in preken die ik hoor en in de houding van christenen die ik tegenkom. Deze mensen denken dat alles draait om hun redding en dat ze zo de hemel bereiken. Ik durf openlijk te betwijfelen of dit wel overeenkomt met dat wat de Bijbel ons wil zeggen. Alles hee een plan en een eigen horizon. Dat geldt zelfs voor alles wat we doen. Kinderen gaan niet naar school om een goed cijfer te behalen, maar om later een goed beroep te kunnen uitoefenen. Sterker nog, we stomen ze daarmee klaar voor eenzelfstandig leven. Is het daarmee klaar? We krijgen geen kin-deren om ze te knuelen, maar we willen graag alles wat in ons is aanwenden om, voor zover we kunnen, gelukkige en zelf-standige mensen voort te brengen, die onze liefde later ook weer gaan beantwoorden. Alle dingen hebben een op lange termijn horizon. Al zijn we soms meer bezig met het doel op korte(re) termijn. Dat gegeven is niet erg, de kortetermijndoelen vragen veel aandacht, maar als het goed is, houden we aljd de langetermijndoelen in het oog. Ik moet zeggen dat ik dit laatste bij veel mensen weleens mis. De actualiteit gaat ook al niet verder dan de waan van de dag. Het is algemeen bekend dat de invloed van polici pas zichtbaar wordt na minimaal vier jaar. Dan pas kunnen de gevolgen van wetgeving en maatregelen zichtbaar worden gemaakt en kan er worden beoordeeld of de beoogde doelen gehaald gaan worden. Wat echter gebeurt in Den Haag is dat polici enkel oog lijken te hebben voor zichtbare resultaten jdens hun periode in de poliek. Anders wordt het voor hen lasg uit te leggen hoe goed ze zijn. De korte termijn wordt daardoor belangrijker dan de lange termijn.Wat mogen we God toch dankbaar zijn dat Hij bij uitstek degene is die nooit de korte termijn prevaleert boven de lange termijn: Zijn uleme doel, de hele Bijbel, Gods woord, is daar een prachg voorbeeld van. Graag wil ik met jullie Zijn meesterlijke plan zichtbaar maken, om daarna dit plan en deze horizon nooit meer los te laten. Dit boek gaat over het leven door de Geest. Alleen leven met de Geest wordt slechts een fragment als niet wordt begrepen wat Gods horizon is. Als dit wel wordt begrepen, dan wordt de reden voor alle waaromvragen ook gevonden.De meeste lezers zullen ervan uitgaan dat Gods plan begint in Zijn woord in het boek Genesis. Daar staat immers opgeschreven hoe de schepping begint en hoe de zonde in ons leven kwam. Toch is dat niet het geval. Gods plan is opgemaakt vóór de schepping. God, Jezus en de Heilige Geest waren al samen ver voordat er iets bestond. De hemel bestond dus al voordat er überhaupt een aarde was. God hield ook toen al van Zijn zoon. Hij wil Zijn kind gelukkig maken door voor Hem een bijzondere bruid te vinden. 5253 GO DS H O RIZO NOm te kunnen begrijpen wat Gods bedoeling is met ons leven, wil ik graag een inkijkje geven over de zin van het leven en wat God mij duidelijk hee gemaakt. Vaak wordt de vraag gesteld waarom we eigenlijk leven? Wat is het doel van ons bestaan? De wetenschap is naarsg op zoek naar leven elders in het universum, want als ze hierin zou slagen is de wetenschap ook direct verlost van de hele Bijbel en alle gevolgen daarvan. Want dat is toch zo? Als er over enige jd op het journaal bekend wordt gemaakt dat er op een andere planeet leven is gevonden, dan is daarmee toch direct aangetoond dat het hele scheppingsverhaal en het bestaan van God als unieke God voor de mens een fabel is?Zo zeker als ik weet dat God een uniek doel nastree in Zijn plan, zo zeker weet ik ook dat er nooit elders leven op een planeet gevonden zal worden. Toch stellen we onszelf de vraag waarom we soms in moeite moeten leven en waarom ons leven zo zwaar kan zijn? Waarom moeten ouders hun kind missen als het op jonge leeijd is 5051 MIJN GEES T W ERK T over hem en van hem gelezen. Maar als je Obama opbelt en vraagt wie Marn Nanninga is, zal het sl blijven aan de lijn. 49 Ik was er dus over aan het nadenken hoe ik al die mensen kon bereiken. Ik wist niet of ik hiervoor een blog moest gaan ge-bruiken of iets anders. Voor mijn werk was ik onderweg naar Apeldoorn toen ik ineens heel erg duidelijk Gods stem hoorde. Ik ga nu God citeren, dat is heel speciaal. Dit is wat Hij leerlijk tegen mij hee gezegd:Marn, ik wil dat je een boek gaat schrijven. Het boek zal erover gaan hoe bijna alle mensen mijn Geest tegen-werken. Ik zal je een uitgever geven en velen zullen het boek lezen. Ook zul jij op veel plaatsen komen om hiervan te getuigen. Ik was er sl van. En was erg onder de indruk. Ik werd eigenlijk wakker geschud door automobilisten om me heen, want ik ontdekte dat ik op de snelweg nog maar vijfenzesg kilometer per uur reed. Ik was helemaal onder de indruk van de betekenis hiervan. Ik een boek schrijven? Ik heb dat nog nooit gedaan. Maar ja, dat gold evenzeer ook voor Paulus. Ook Mozes vond zichzelf niet geschikt om het volk te gaan leiden: Wie ben ik dat ik naar de farao zou gaan en de Israëlieten uit Egypte zou leiden? (Exodus 3:11) Ik was er dus over aan het nadenken wat ik kan doen om meer mensen tegelijk te bereiken. Ik had deze vraag nog niet zo concreet geformuleerd als ik normaal in een echt gebed zou doen. Dit is tegelijk een bewijs dat God gedachten kent. Ik was ermee bezig en voordat ik de vraag zou kunnen stellen, kwam God al met een antwoord. Zijn stem is trouwens mooi en warm. Ik denk dat God ook een mooie baritonstem hee. Zijn stem klonk zo helder dat ik de neiging had om te kijken wie er op de achterbank zat. Toch betwijfel ik of u Zijn stem ook had gehoord, wanneer u naast mij in de auto had gezeten. Ik bedacht dat het wellicht net zo gegaan moet zijn in het Oude Testament. Iedere keer als God in het Oude Testament spreekt, dan wordt dit zo beschreven dat het lijkt alsof iedereen Zijn stem hoort. Toch denk ik dat dit niet het geval is geweest, tenzij er een gezant of engel het woord hee gevoerd. Paulus noemt het overigens zelf wel, als hij zijn bekering be-schrij dat hij wordt getroen door fel licht en daarbij Gods stem hoort. In Hand.22:9 zegt Paulus dat hij alleen de stem van God kon horen toen hij geroepen werd door God, terwijl in Hand 9:7 staat dat de omstanders Gods stem wel hoorden, maar niemand zagen. Hoe het ook zij, het fysiek horen van Gods stem blij een bijzondere gebeurtenis. In het voorgaande hee u kunnen lezen over hoe God ons hee gevormd om naar Hem te leren luisteren. Hiermee bedoel ik met name hoe geleidelijk de Geest de ruimte hee gekregen in ons hart en hoe wij bereid zijn geweest om vanuit de Geest te handelen en met Hem te leven. Die rijkdom wens ik u allen toe. Niet als luxe, niet als slagroom op de taart. Het leven met de Geest is eerder de taartbodem. Helaas hebben wij er een groeimodel van gemaakt, terwijl ik ervan overtuigd ben dat het andersom is. Leven met Jezus begint bij de Geest. Aan een mobiele telefoon zonder netwerk hee niemand iets. Er valt niets mee aan te vangen als hij geen bereik hee. Wat spelletjes spelen kan, maar echt te gebruiken is de telefoon dan niet. Ik heb ingezien dat veel kerken met Jezus proberen te leven, zonder daarbij de Geest ruimte te geven. Eigenlijk is dat religie. De essene van het leven met God door Jezus, is enkel mogelijk door de Heilige Geest. Zonder de Geest ruimte te geven zul je ervaren dat je Jezus heel goed denkt te kennen, maar ben je niet in staat met Hem te spreken. Op die manier weet ik veel van Barack Obama, want ik heb me in hem verdiept en heb boeken 4647 dat we hem bloedend op de grond aantroen in zijn huis, hevig schokkend van de geestelijke pijnen. Nadat ik de vrede van Jezus uitsprak en mijn hand op zijn hart had gelegd, kwam de vrede daadwerkelijk in zijn hart. Nog diezelfde avond hee hij zijn hart in Jezus’ armen gelegd. Daarmee is ook direct bewezen dat het een aanval betrof. Ik kan zo een hele lijst opnoemen, maar dat ga ik niet doen. Ik word er niet belangrijker van en we willen alleen maar dat God alle eer hiervoor krijgt. Daarnaast is er een risico dat sommige lezers verhalen gaan herkennen en aan de hand daarvan kunnen herleiden om welke personen het hier ging. Als wij pastoraal acef mogen zijn, dan zijn privacy en integriteit de grootste kenmerken die gerespecteerd moeten worden. Enkele weken na de vakane werd ik gebeld of ik in een gemeen-te wilde spreken. Ik vind dat heerlijk om te doen. Ook daar heb ik de Geest laten spreken. De gemeente is niet gewend dat er voor mensen werd gebeden na de dienst, maar na deze dienst hebben Cobie en ik vijf kwarer staan bidden, er was gewoon een lange wachtrij van mensen met diverse noden. Zelfs tot enkele maanden daarna zijn echtparen uit die plaats naar Borger gereden om bevrijding of genezing te ontvangen. Prijs de Heer!Het echtpaar van wie de vrouw genezen was van dooeid, hee na thuiskomst besloten zich te laten dopen. Dat mochten wij doen in een natuurplas in Brabant. Ook na deze doop hebben we gebeden voor diverse mensen, demonen uitgedreven en ziektes genezen. Dit alles was zo indrukwekkend dat deze doop ook weer anderen naar het watergraf hee geleid. Weken later hee zich dit weer herhaald en ook daar was weer ruimte voor bevrijdingen en genezingen. Ondertussen hebben we in een paar maanden veel mensen mogen dopen. Wat een zegen is dit, zoveel mensen die de keus van hun leven hebben gemaakt. Eerst waren we bezig met spreken over Jezus, maar nu hebben we dankzij de Geest zoveel meer mogen meemaken: we hebben mensen gelukkig zien wor-den omdat ze zijn genezen en zijn bevrijd van lasten die hen zoveel jaren deden lijden.Al deze mensen willen contact houden. Vrijwel allemaal hebben ze regelmag nog vragen over zaken waar ze tegenaan lopen en vragen dan om advies. Onze mobiele telefoons zien vol Whats-App-groepen, om die vragen te delen en te beantwoorden. Hoe groter de groep werd, hoe intensiever het werd om dit iedere dag te blijven doen. Mensen gaven me de suggese om een blog of een vlog te gaan maken. Ik vroeg me af of ik dit moest gaan doen en zoals gewoonlijk stelde ik deze vraag aan Mijn persoonlijke leven met Jezus is tegenwoordig heel inten-sief, maar dat is niet aljd zo geweest. ben groot geworden door een paar keer per dag tot God te bidden, met gevouwen handen en gesloten ogen. Ik zag in dat God helemaal niet op die momenten zit te wachten. Ik heb gezien dat we besmet zijn geraakt door, wat ik ‘tempeldenken’ noem. Van het beeld dat mensen hebben dat het verplicht is om iedere zondag naar de kerk te gaan om God te ontmoeten, zoals wordt gezegd en gezongen. Ik zal dit verder in dit boek uitleggen, maar ik hoef God niet te ontmoeten in de kerk. God is niet in de kerk aanwezig uit Zichzelf, God wordt meegenomen door hen die Hem in hun hart meedragen. Om die reden hoef ik ook geen specieke handelingen te doen als ik tot God wil spreken. Ik praat de hele dag door met Hem en Hij spreekt de hele dag door met mij. Ik vind het overigens wel jn om God te ontmoeten in de kerk als ik zie dat ook anderen laten zien dat God in hun hart aanwezig is. Daarvoor is gemeente zijn erg jn en belangrijk. Ik leg dit nu even kort uit, om duidelijk te maken hoe ik in contact sta met Jezus. Ik vraag Hem alles, ja zelfs al mijn gedachten kent Hij. Daarom hoef ik veel gedachten ook niet eerst om te zeen in een vraag, voordat God weet wat ik bedoel. 4445 Zonder vooraf een preek te hebben gemaakt, heb ik de Geest alle ruimte gegeven om door mij heen te spreken. De preek was volgens de organisae twee keer te lang, maar het hee werkelijk nagenoeg de hele camping in beroering gebracht. Het was een oproep om nu het verschil te gaan maken. Leven uit de Geest begint bij jezelf, om het even zo uit te drukken. Die klemmende oproep hee ook ons leven op de kop gezet. Vanaf dat moment tot aan de dag van ons vertrek en dagen later, hebben we op de camping niets anders gedaan dan voor mensen bidden. Het begon met onze buurvrouw. Ze had een groot gezin en had aljd pijn in de rug. Ik heb genezing uitgesproken in Jezus’ naam en de pijn is niet weer teruggekomen. Die avond kwam er een echtpaar langs met het verzoek voor een gesprek. Ze hadden een conict met de raad van de kerk en vroegen om advies. We hadden een jn liefdevol gesprek daarover. Aan het eind van de avond vroeg deze broeder of ik voor zijn vrouw wilde bidden. Ze had al elf jaar gehoorapparaten, maar haar gehoor werd slechter en slechter. Daardoor werd haar sociale kring steeds kleiner. Uiteraard wilden we voor haar bidden. Cobie en ik hadden voor haar gebeden en daarna vroegen we haar of ze iets van verbetering ervoer. Dat was niet het geval, we hebben nogmaals gebeden. Weer geen verandering, na de derde keer ook niet, maar ik kreeg echt het gevoel dat God iets met haar zou gaan doen die nacht en gaf aan dat we nu zouden stoppen met bidden. Die volgende morgen werd ze wakker en zat ze voor de tent. Ze deed haar gehoorapparaten in, maar voelde rechts dat het niet preg aanvoelde. Ze deed het apparaat in en uit en ontdekte dat ze zonder net zo goed hoorde! Haar rechteroor was genezen! Ze kon rechts zonder apparaat alles weer horen. Wat waren deze mensen blij en die avond was een soort praise-avond en daar hebben ze getuigd van het wonder. Dat hee veel mensen ook het zetje gegeven om te vragen om gebed. Er zijn die vakane zoveel wonderen gebeurd. Wat me ook bij zal blijven was een echtpaar uit Zeeland, dat aomsg was uit de Gereformeerde Gemeente. Een kerkgenootschap dat gevoelsmag ver van ‘mijn’ preek zou afstaan. Ze vroegen ons hoe ook zij meer van de Geest mochten ervaren. Zulke jne mensen die zich uitstrekken naar alles wat God wil geven. We hebben ze samen mogen zegenen en hun ook de Geest mogen geven. Na ons gebed hebben ze de camping verlaten, ik weet het niet van hen, maar weet zeker dat ze als andere mensen zijn thuisgekomen!De volgende zondag kwam dichterbij en op de camping gonsde de vraag rond om je te laten dopen. We voelden wel dat mensen daarmee bezig waren. Na de dienst zouden we in de middag een jonge vrouw dopen, omdat zij dat besluit al had genomen. Naast de camping bevindt zich een inke beek en daar zouden we dat gaan doen. Nadat zij was gedoopt kwamen er spontaan nog vijf mensen bij! Ik had nog iemand gedoopt en nu had ik al zes mensen gedoopt! Wat een zegen. Maar ik moest wel nadenken over hoe ik de doop zou uitvoeren. Wat ga ik zeggen, wat en hoe ga ik het doen? Ook hier heb ik me laten leiden en gebruikgemaakt van mijn eigen doop. Want daar was de doop in de Geest het bepalende moment. Na de doop hebben we spontaan een genezingsdienst gehou-den. Ook dat hee weer diverse genezingen opgeleverd. Van de vrouw die al aan één oor genezen was, is jdens deze dienst ook haar linkeroor genezen. Het was een vakane om nooit te vergeten. We zijn God zo dankbaar dat Hij ons zo hee gebruikt. Glutenallergieën werden genezen, net als het syndroom van Asperger, heup-afwijkingen, rugpijnen, dooeid en een knie, waardoor een vervangingsoperae niet nodig bleek. Bij alle genezingen kon de arts ook zien dat de ziektes waren verdwenen. Daarnaast trad er veel verlichng van pijn op, waarbij er niet direct een arts nodig is geweest. Dit was erg indrukwekkend. Het aantal bevrijdingen was nog veel groter. Satan is zo gemeen, ik heb een geval meegemaakt waarbij een man zo werd aangevallen, 4243 om ze daarbij te helpen, door niet alleen de steen, maar ook de last zelf bij het kruis achter te laten. Wij mochten alle jongeren zegenen voordat ze de hindernis moesten nemen, om aan te geven dat geen enkele hindernis alleen hoe worden genomen, want Jezus is er aljd bij.Die eerste zondag werd mij gevraagd of ik wilde spreken. Op de camping is iedere zondag een openluchtdienst op het terras. Er trad ook een band op, die bestond uit muzikanten van de camping. In de afgelopen jaren mocht ik zo nu en dan spreken in tentdiensten, Iedere keer had ik heel veel moeite om een ‘preek te maken’. Ik ben eerder een spreker dan een schrijver. Maar waar ik de meeste moeite mee had, was dat ik God niet voor de voeten wilde lopen. Wil God nu dat ik de mensen vertel wat ik bedenk? Enige jd geleden mocht ik een bruilo doen en had ik een mooie preek gemaakt. Toen ik aan het begin van mijn preek, om wat contact te maken met de mensen, vroeg wie van de aanwezigen nog nooit in een kerk was geweest, stak tot mijn grote schrik de hel van de zaal zijn hand op. Wat een schrik, mijn preek zat vol ‘vakjargon’ oewel kerktaal. Ik had daar niet over nagedacht. Ik heb toen staande voor het bruidspaar even een moment gevraagd. Ik heb God gesmeekt het roer over te nemen en mij de woorden te geven. Dat is op zo’n indrukwekkende wijze gebeurd! Ik heb daar een preek gehouden die ik niet zelf had kunnen bedenken. Ik haalde teksten aan die ik zelf niet had kunnen vinden. Vanaf dat moment weet ik dat het beter is God alle ruimte te geven door mij heen te spreken en dat gebeurt door de Heilige Geest. Zo ook daar op de camping. Ik heb daar gesproken over overgave aan de Geest van God. Ik sprak aan de hand van de tekst Johannes 14:12:Waarachg, ik verzeker jullie: wie op mij vertrouwt zal hetzelfde doen als ik, en zelfs meer dan dat, ik ga immers naar de Vader. de huidige bewoners werd het huis getaxeerd om gedwongen verkocht te moeten worden voor € 250.000. Ik heb op maandag een bod uitgebracht en een kwarer later was het huis van ons. Godzijdank, een prachg groot huis met een heel grote tuin en nagenoeg klaar om er direct in te gaan wonen. Daar wonen we nu al bijna vijf jaar. En inderdaad, van heinde en verre komen mensen naar ons huis op zoek naar bevrijding en bekering. Om die reden hebben we met grote leers op één van de balken aan het plafond laten aanbrengen, naar Jeremia 29:11: Mijn plan staat vast: Ik zal je een hoopvolle toekomst geven. Dat is voor vele mensen die ons huis bezoeken ook het geval.Terug naar de zomer van 2017. We hadden ons voorgenomen de vakane door te brengen op de christelijke camping Letniden in Tsjechië. We waren daar ook al in 2008, 2009 en 2010 geweest en al acef geweest als kind van Jezus. Maar dat zou nog niet in de schaduw kunnen staan van wat er nu zou gaan gebeuren en waar dit boek ook een gevolg van is. Toen we aankwamen op de camping was het prachg weer. De caravan werd geplaatst en de voortent werd opgebouwd. We kwamen aan op woensdag. Nog geen dag later werden we gevraagd om te assisteren bij een gebedsloop van de jeugd van de camping. Een heel mooi iniaef; alle jongeren vanaf twaalf – twing jaar moesten een steen uitzoeken en die steen stond dan symbool voor een pijn of moeite uit je leven. Deze mocht je zelf invullen. De jongeren gingen een soort survivaltocht maken waarbij je die steen aljd bij je moest hebben. Teruggekomen op de camping, waar een grote heuvel was met een steil pad dat naar de top liep, moesten de jongeren afzonderlijk van elkaar de steile heuvel beklimmen. Bovenaan stond een groot kruis en daar mochten ze de steen achterlaten. Boven bij het kruis was een gebedsteam 4041 genezing en bekering. Dat doen we voornamelijk in ons huis dat we in 2014 van God hebben ontvangen. We wilden ons dorp Grootegast na de kerkstrijd verlaten, maar er waren twee obstakels: we wisten niet waar we naartoe moesten en vanwege de crisis raakten veel mensen hun huis aan de straatstenen niet kwijt. Een huis stond toen gemiddeld twee jaar te koop. Toch hebben we ons huis te koop gezet en kort daarna was er een naonale open dag. Ik weet nog dat ik teleurgesteld was dat er maar één echtpaar kwam kijken. Een ander echtpaar had zich telefonisch afgemeld bij de makelaar. Een paar dagen later zijn deze mensen toch komen kijken en binnen zeven weken hadden we ons huis verkocht. We hebben God gevraagd ons te brengen naar de plaats waar Hij ons wilde hebben. Hier bevindt zich ook een jn spannings-veld met wat we zelf kunnen doen en wat God in ons leven wil gaan doen. Ik vond in al mijn Godsvrucht dat ik God een plezier zou doen door in Norg te gaan wonen. Dat hebben we ook geprobeerd. Norg is een mooi toerissch dorpje in Drenthe en daar zijn geen kerken meer. Dus dachten wij, daar kunnen wij dan mooi aan het werk! Ieder huis dat we wilden bekijken bleek óf verkocht óf uit de verkoop gehaald. Toen kregen we in de gaten dat Norg kennelijk niet de plaats voor ons was. Ondertussen gingen we op een zondag mee naar de dienst, waar onze dochter Linda bij hoorde. Een charismasche Anlliaanse gemeente. Wat een heerlijkheid was het om daar te zijn. Het begon al bij de start. Je werd bij de deur met een oprechte blijdschap ontvangen, dat was heerlijk. We zaten in de zaal te wachten tot de dienst zou beginnen. Ik zeg tegen mijn dochter: ‘De dienst begint toch om en uur?’ ‘Dat klopt ook wel, maar dat is hier en beetje anders dan anders, de dienst begint als hij begint.’ Dit vond ik een vreemd antwoord, maar ik zag dat het waar was. Niemand had haast en niemand vond het een probleem. Als ik terugdenk aan die keren dat de GKV-dienst 10:05 nog niet begonnen was, ging je je al afvragen wat er aan de hand zou zijn. Is er wat met de dominee gebeurd?Toen de dienst wel begon, was deze direct een groot feest. Er waren allemaal mensen die helemaal voor God uit hun dak gingen. Dat werkte aanstekelijk! Waarom ben ik opgegroeid met een stemming in de kerk die eerder lijkt op die van een begrafenis? In deze kerk zag ik overal blijdschap en daar werd ik weer blij van. De vrouwelijke voorganger hield een prachge preek die ging over het volgen van Jezus. Ze legde alles helder uit en maakte dit toepasbaar voor in ieders leven. Na de preek vroeg ze mensen die gebed nodig hadden naar voren te komen. Direct kwamen er mensen naar voren en bleven voor het podium staan, terwijl de aanbiddingsband doorspeelde. Toen er al wel twing naar voren waren gekomen, keken Cobie en ik elkaar aan en wij besloten ook daarbij te gaan staan. Ik vond de groep die gebed nodig ink groot en dacht erover na hoe de voorganger dat zou gaan doen. Er komt vast één gebed voor ons allen zo meteen, dacht ik bij mezelf. Ik had het mis. De pastora (zo noemen ze haar) kwam van het podium af en ging persoonlijk met iedereen bidden. Voordat wij aan de beurt waren, waren er al zeker derg minuten voorbij. Maar de band ging gewoon door en niemand die over de lange duur begon te klagen. Toen de pastora bij ons kwam, was dat ook ons eerste contactmoment. Ze legde haar hand op mijn hart, sloot haar ogen en zei het volgende: ‘Het huis waar jullie gaan wonen, zal een huis van zegen zijn. Vele mensen zullen er komen, jullie zullen hun de handen opleggen, jullie zullen hen zegenen en ze zullen genezen.’ Ik weet niet wat u nu denkt, maar wij waren hiervan behoorlijk onder de indruk. We gaan dus een huis van God krijgen, drong tot ons door. Op bijzondere wijze ontdekten wij een huis in Borger, dat eigenlijk veel te duur was voor ons. Maar vanwege de belabberde omstandigheden (vechtscheiding) van 39 moet worden bevrijd. Zoiets gebeurt natuurlijk niet zomaar. In het begin vroeg ik me af wat dit was en dacht ik dat dit mijn eigen gedachten waren. Ik heb inmiddels geleerd dat dit een van de gaven van de Geest is. In dit boek kom ik daar uiteraard uitgebreid op terug. Ik moet me inhouden om het nu even hierbij te laten, maar dit is echt een van de mooiste onderwerpen. Wat kan de Geest allemaal in je leven laten gebeuren. De Heilige Geest spreekt veel tot ons. Het is een leerproces geweest om deze stem te verstaan. Was het maar zo eenvoudig dat de Geest een appje stuurt, of dat hij belt of tot mij spreekt met luide stem. De Geest gaat echter heel subel te werk. Daar hee God een bedoeling mee. We moeten ons inspannen om Hem te verstaan, want daarmee wordt ook duidelijk of iemand zich inderdaad wil inspannen om naar God te luisteren. Zo heb ik inmiddels ervaren, dat als een persoon zich nadrukkelijk in mijn gedachten opdringt, dat dat een reden hee. Het kan zijn dat deze persoon in nood is en dat God wil dat ik daar nu aandacht aan besteed. Het lijkt op een normale gedachte en toch is het net even anders. Ik heb in de afgelopen jd meegemaakt, dat ik in mijn kantoor zit te werken en een persoon zich aankondigde in mijn gedachten. Ik heb direct die persoon een appje gestuurd. Ze bleek ziek te zijn. In het appje dat ze terugstuurde, gaf ze aan heel ziek te zijn. Ik heb haar gebeld, maar ze was niet in staat mij te woord te staan. Op dat moment kon ze alleen maar overgeven. Wel heb ik gedurende en minuten moeten aanhoren hoe ze probeerde te communiceren, wat niet lukte. Tijdens dit contact heb ik God gevraagd wat ik moest doen en het enige wat ik kon bedenken was naar haar toe te gaan. Toen begreep ik waarom de dag ervoor ineens drie vergaderverzoeken werden afgezegd. Ik had die avond al tegen Cobie gezegd een onverwachte kan-toordag te hebben. Ik ben namelijk vrijwel aljd onderweg en voer gesprekken in binnen- en vaak ook in het buitenland. Ik ben direct in de auto gestapt en moest een halfuur rijden om bij deze vrouw te komen. Haar dochter deed open en ik heb even bij de vrouw gezeten, maar ze was te ziek om mij op te merken. Ik vroeg haar zevenjarige dochter of ze wist dat Jezus haar moeder beter kon maken. Haar gezicht begon te stralen en ze zei: ‘Dat zou cool zijn.’Nu moet u weten dat ik van het bestaan van gebedsgenezing afwist, zoals u hebt kunnen lezen, maar ik had het nog nooit zelf toegepast. Ik vond dat ook best wel eng. Maar nog niet eerder voelde ik een drang om dat nu toe te passen. God vroeg dat op dit moment van me, dat was zo klaar als een klontje. Samen met haar dochter hebben we onze handen op haar hoofd gelegd. Heerlijk was dat, mijn relaef grote en haar kleine handjes, samen op het hoofd van haar moeder. Ik heb de volgende woorden uitgesproken en wel enmaal herhaald: ‘In de naam van Jezus spreek ik genezing over je uit!’Direct daarna opende deze vrouw haar ogen: ‘Marn, wat moet jij hier?’ Ik heb gezegd dat God mij hier had gebracht. Ze voelde zich al wat beter en in de minuten daarop bleek echt dat er een wonder was gebeurd. De dochter zag dat ook en direct rende ze de deur uit en ging de hele (kinder)buurt vertellen dat Jezus haar moeder had genezen. Geloven als een kind, heerlijk.Ik heb deze vrouw snel daarna verlaten, want ik moest weer naar mijn werk. Die avond hebben we haar samen bezocht en het was overduidelijk dat een gezonde vrouw de deur nu voor ons opendeed. Dit was voor mij persoonlijk een bewijs dat wanneer je luistert naar wat de Geest je wil zeggen, je niet teleurgesteld zult worden. Uit privacyoverwegingen heb ik een paar te herleiden details weggelaten. Over mezelf wil ik veel delen, maar we hebben een gouden regel, Cobie en ik: we kunnen getuigen van een wonder, maar zonder details te geven over wie het gaat.We zijn inmiddels in de zomer van 2017 aanbeland. Cobie en ik zijn al enige jaren bezig om mensen te helpen met bevrijding, 3637 te herhalen en te herhalen. Het werd vanuit mijn hart steeds intenser en op een gegeven moment kon ik voor het eerst mijn tranen de vrije loop laten en huilend kon ik zingen met mijn hart. Dat was al een bevrijding voor me en ik voelde me heel dicht bij God. De nacht die volgde was echt verschrikkelijk. Ik kon maar niet slapen. Ik begon te twijfelen en werd zelfs angsg. Hoe kan dat nou? Ik ben toch net gedoopt en nu is alles toch hosanna? Dat was echt niet het geval. Ik ging nadenken over liefde en met name dacht ik aan de liefde van Jezus voor mij. Ik had al die jaren een soort masker ontwikkeld, dat ik koesterde. Ik had zelf bepaald hoe mensen tegen me aankeken en daar voelde ik me preg bij. Maar nu ik zo dicht bij Jezus was gebracht, voelde ik dat Jezus geen boodschap hee aan die buitenkant van mij. Hij kijkt daar dwars doorheen! En juist dat maakte me bang. Ik voelde echt dat ik geen enkel geheim meer kan hebben voor Jezus en dat hij alles wist. Ik heb de hele nacht op de bank zien huilen en bidden. De rust kwam pas toen ik er vrede mee had dat Jezus echt in mijn hart was gaan wonen.We hebben beiden sterk ervaren dat de doop in de naam van de Geest het meest wezenlijke deel van de doop is. Dit deel is nodig om van de Geest vervuld te raken, vervuld van Gods liefde, die mij gelukkig maakt. Betekent dit dan dat we vanaf dat moment zonder zonde leven? Dat de Geest ervoor zorgt dat we geen fouten meer kunnen maken? Was dat maar zo. Ik heb fouten gemaakt, ook na mijn doop die ik maar wat graag op mijn blote knieën zou willen terugdraaien. Laat daar geen misverstand over bestaan. Zo was ik vroeger een man met een kort lontje. Wat ben ik toch vaak kwaad geweest en waarom eigenlijk?Mijn kinderen zijn best wel bang voor me geweest en daar schaam ik me voor. Ik kon heel onberekenbaar uit de hoek komen en heel boos worden. Laat ik een voorbeeld geven. Op Slle Zaterdag, de dag voor Pasen mocht ik spreken in Appingedam en onze jongste dochter was erbij. Ik wilde even een luide stem opzeen alsof God boos op ons zou zijn. Met een harde stem maakte ik duidelijk dat God alle reden hee om boos op ons te worden. Daarna zou ik natuurlijk uitleggen dat die aanleiding er dankzij Jezus niet meer is. Achteraf vertelde mijn dochter dat ze een reex van angst kreeg toen ze mijn stem zo hoorde. Daar ben ik best van geschrokken, het was inmiddels al meer dan en jaar geleden dat ik zo vaak boos was. Toch blij die herinnering hangen. Gelukkig kan ik zeggen dat mijn boosheid na mijn bekering is verdwenen en nooit meer terug is geweest.Ik heb mogen ervaren dat de genade zo sterk is dat eenieder er direct met Jezus over kan communiceren en dat diegene dan mag weten dat hij daarna van die zonde is gezuiverd. Ze was veel sterker dan toen ik haar meemaakte in de situae voor mijn doop en al helemaal sterker dan zoals ze werd beleden in de tradionele kerk Samen hebben we een verlangen om acef te zijn in Gods koninkrijk. We waren direct al heel blij met alles wat we meemaakten. Ik weet alles niet meer, maar als er iemand op de stoep stond die hulp nodig had of een goed gesprek en gebed nodig had, dan boden we in Zijn naam graag onze diensten aan. Het is alleen zo, dat wanneer je terugkijkt, over een langere periode, dan zien we heel duidelijk dat God ons hee klaar-gestoomd en gevormd om echt grote dingen in Zijn naam te mogen doen.We lezen in de Bijbel dat na vervulling door de Geest er gaven vrijkomen van de Geest. Wat God mij hee gegeven, is dat ik dingen kan zien die een ander niet ziet. Als ik met iemand in gesprek ben, diepgaand, dan overkomt het me dat ik een inkijkje krijg in zijn of haar hart. Het is alsof Jezus mij inuistert waar het gesprek over zou moeten gaan, van welke moeite deze persoon 3435 gingen we mijn spullen halen, want mijn beveiliging zou me naar een ander hotel brengen. Ik liep met de directeur van het hotel naar mijn kamer. Een deel van het personeel en beveiliging liep mee. Onderweg naar mijn kamer aan het eind van de gang, zag ik wat voor puinhoop er overal was. Alle honderden kamers van het hotel aan de zijde van de aanslag waren vrijwel onbewoonbaar geworden.Toen we aankwamen bij mijn kamer was de deur dicht. Nadat ik de deur opende en erop voorbereid was ook hier een puinhoop aan te treen, trof ik een serene, vreemde sfeer aan. Het enige teken van de aanslag was een vaas met bloemen die van de tafel was gevallen. Verder was er in mijn hele kamer niets te zien. De directeur liep vol overtuiging naar het gordijn, want van alle kamers lagen de ramen eruit. Met sjgende verbazing zag hij dat aan mijn raam helemaal niets mankeerde, zelfs geen scheur of barst. ‘Who is protecng you?’ vroeg hij aan mij. Ik had op dat moment ook wel in de gaten dat er hier iets bijzon-ders was gebeurd. Ik vertelde hem dat ik nu wel kon zeggen dat Jezus mij hee beschermd. De mannen waren er behoorlijk van onder de indruk. En anders ik zelf wel. Toen ik hierna Cobie heb gebeld, kwam echt de impact bij me binnen. Op zo’n moment merk je hoe dierbaar het is dat je nog met je geliefde kunt praten en dat je dus door een wonder bent gespaard. De volgende dag had ik telefonisch contact met de voorganger van onze GKV-gemeente. Het was toen vrijdag. Ik gaf aan op zaterdag thuis te komen en wilde graag en minuten van de dienst op zondag om hiervan te getuigen. Ik wilde God grootmaken door te getuigen van Gods bescherming. Dat werd geweigerd, want getuigenissen kwamen niet voor in de eredienst. Ook hier had religie het weer gewonnen van de Geest.Na de genezingen van ons beiden hebben we samen besloten ons te laten dopen. Dat was spannend, omdat we wisten dat we iets zouden gaan doen wat door onze families zou worden afgekeurd. Op zo’n moment zeen we niet alleen een stap voor God, maar tegelijkerjd creëerden we ook afstand tussen ons en onze vrienden en familie. Terwijl ik dit schrijf, heb ik net een brief gelezen van een kerkenraad ergens in ons land, die reageert op kerkleden die zich hebben laten dopen. De reace is kortweg dat een ‘overdoop’ de ene persoon boven de andere plaatst. En dat noemen ze niet juist. Een heel vreemde reace. Moet een enkeling zich niet bekeren, omdat hij dan zichzelf boven een ander plaatst? De gemene deler lijkt hier belangrijker dan persoonlijke groei. Onze doop was een werkelijk feest. Er waren veel vrienden bij aanwezig en dat is mooi. Er waren echter alleen vrienden bij die zich al hadden laten dopen. Door religie is de geloofsdoop echt een stap geworden die men-sen uit elkaar drij. Mijn oudste broer was er wel bij en dat hee me erg goed gedaan. Op deze dag vernam ik dat hij zich een week ervoor hee laten dopen. Wat een feest. In de jonge gemeente waarbij wij ons aansloten werd acef de doop in de Heilige Geest toegepast. Ik wist niet wat dat was. Ik had er eerlijk gezegd ook nog niet veel over gehoord. Deze doop zou op maandagavond, een dag later, worden uitgevoerd en bestond ogenschijnlijk uit niet meer dan een intens gebed. Een soort gebed dat ik niet eerder zo had gehoord. Heel krachg en heel beslist werd in de naam van Jezus de Geest over ons uitgesproken. Dat we vervuld mochten raken van de Geest. Ik lee ondertussen op wat er met mij zou gebeuren. Maar er gebeurde niet zoveel eigenlijk. Ik heb op een andere manier kunnen aanbidden. Het opwekkingslied ‘Heilig’ (Opwekking 718) werd steeds herhaald. Wat is het krachg om dit lied maar 3233 bevond zich op driehonderd meter afstand. Mijn vader lag op dat moment op de IC van het Medisch Centrum Leeuwarden en ik maakte mij zorgen om hem. Ik had die avond om negen uur een meeng met een minister en wist dat het een avond zou worden die lang ging duren. Daarom besloot ik dat ik voorafgaand aan de meeng mijn gebedsmoment zou hebben om voor mijn geliefden thuis te bidden. Ik had de mooiste suite van het hotel. Deze kamer bestond uit een grote kamer met prachge meubelen. Twee zithoeken met een groot tv-scherm en een eeafel. Daarnaast een aparte slaapkamer en twee prachge badkamers. Ik heb niet helemaal begrepen waarom dat nu nodig was, maar goed, het was de grootste suite van het hotel op de ende verdieping. Tijdens het gebed, circa kwart over acht in de avond, hoorde ik een enorme knal. Voordat ik me realiseerde was er aan de hand was, lag ik in mijn kamer vijf meter verderop op de grond. Het hele gebouw was enorm heen en weer geschud en schudde op dat moment nog steeds. Ik had in de gaten dat er een bomexplosie had plaatsgevonden. Ik wist niet goed wat te doen. Maar toen hoorde ik een vreemd geluid, dat harder en harder werd. Zo hard dat het pijn deed aan mijn oren. Toen kwam ineens het beeld in me op van de instortende Twin Towers, daardoor zag ik in dat ik snel naar buiten moest. Toen ik de gang op liep was ik verbaasd over de ellende en troep die ik aantrof. Overal lag hout, steen en glas. Ik zag geen mensen, merkwaardig genoeg. Ik weet zeker dat ik het wereldrecord naar beneden traplopen heb verbroken. Op de derde verdieping stond een vrouw hysterisch te huilen. Tegen alle gebruiken in heb ik haar in de brandweergreep op mijn schouder genomen, dat is dus ook met een arm tussen haar benen. Conform de tradies is dat helemaal geen passende lmethode. Hoe zwaar ze was heb ik niet gemerkt, het geluid ging ondertussen maar door en ik wist niet wat dat was. Beneden aangekomen, trof ik mijn beveiliging aan.