Dit boek is op dit moment helaas niet leverbaar. Wilt u weten of dit boek nog verwacht wordt, of zoekt u een vergelijkbaar product? Kijk dan eens rond in onze webshop of neem contact met ons op.
In Opener dan ooit daagt Tim Vreugdenhil kerken uit om na de coronacrisis nieuwe kansen te zien en te grijpen.
Leven is een kwestie van vallen en opstaan. Dat geldt zowel voor mensen als voor organisaties. In dit bevlogen boek richt Tim Vreugdenhil zich tot iedereen die nadenkt over hoe we na de coronacrisis weer kunnen opstaan. Kan de kerk daarbij helpen? Zeker! Als kerken tenminste zelf ook in beweging komen.
De auteur kiest vijf velden waarop er voor kerken voldoende ontwikkelingspotentieel is: spiritualiteit, innovatie, inhoud, community en communicatie. Hij maakt er een spannende ontdekkingstocht van, met kritische vragen en wenkende perspectieven. Een boek voor wie hoopvol of sceptisch is over de kerk – of beide.
Vreugdenhil daagt mensen en kerken uit om te ontdekken waar je staat en waar je graag naartoe wilt. Theologie zoals theologie bedoeld is: dit boek zet je aan tot denken én tot doen.
Voorwoord van Tim Vreugdenhil
Voor het eerst sinds mensenheugenis waren de kerken van Nederland langdurig zeer beperkt toegankelijk of zelfs helemaal gesloten. Dat zet aan tot nadenken. Juist nu. Waarom gaan kerken weer open? Op welke manier? En voor wie? In dit boek leg ik uit waarom ik ‘kerk’ juist voor onze tijd als een kansrijk concept beschouw. Ik schreef het – behalve voor mezelf – voor twee groepen mensen in het bijzonder. Of eigenlijk voor drie, nee vier. Allereerst richt ik me tot mensen met hart voor hun plaatselijke gemeente. Meestal zitten zij niet (meer) in de leiding van hun kerk. De verstandigen onder hen begonnen er niet eens aan. Omdat ze allang zien dat die structuur niet meer werkt. Ze weten dat ze ook op hun eigen plek, dus zonder for-mele aanstelling, een leider kunnen zijn. Ze zoeken naar hoe en wat. Soms verliezen ze de moed. Herken je jezelf daar een beetje in? Dan hoop ik dat je inspiratie ontleent aan wat ik schrijf.
Verder vermoed ik dat er een grote groep van mensen is die sinds het uitbreken van de covid-crisis de connectie met een kerk (in de zin van: christelijke gemeente) is verloren. Je kijkt niet meer, je leest niet meer, je bidt niet meer en als alles weer open is, ga je niet meer. Waarom zou je? Ik heb veel sympathie voor deze groep. Ik sta innerlijk dicht bij hen. Als jij jezelf in dit beeld herkent, dan hoop ik je aan te zetten tot reflectie op je proces. Wees gerust. Je hoeft van mij niet terug. Ik kom je zeker niet halen. Maar pas als de kerk er niet is, weet je soms ook beter wat je mist, of zoekt. In het diepe geheugen van Israël en van de kerk staat gegrift dat mensen die hun land, hun kerk of welke vorm van veiligheid ook maar zijn kwijtgeraakt, juist op die manier de weg naar God hebben gevonden.
Aanvankelijk dacht ik: dit wordt een boek voor kerkgangers. Voor wie niet gelooft, heb ik de afgelopen jaren allerlei ander materiaal gemaakt. Maar even later bedacht ik dat die boedelscheiding onzin is. Ik denk dat er mensen zijn die in deze crisis voor het eerst iets hebben gezien of gehoord van de boodschap van de kerk. Misschien door een gesprek of een televisiefragment. Het raakte je. Maar om, als straks de deuren open gaan, nu ook echt aan te kloppen... Ben jij zo iemand? Wellicht kan ik je met dit boek iets van een introductie bieden.
Ik schrijf dit boek tenslotte voor mijn twee kinderen. Julia en Maurits, jullie groeien zo’n vier decennia later op dan ik. Qua kerk zijn er geen grotere uitersten denkbaar dan ‘mijn’ gerefor-meerde dorp uit het Overijssel van de jaren tachtig en ‘jullie’ stad Amsterdam. Ik heb goede herinneringen aan mijn jeugd, maar had toch graag met jullie willen ruilen. Niemand kan zich beter wensen... Je begrijpt wel wat ik bedoel. Amsterdam heeft veel en jullie zijn streetwise. Maar er is in onze stad niet veel kerk meer. ‘Naar de kerk gaan’ doen we sinds corona eigenlijk niet meer. Wat ik daarvan denk? Ik heb er een dubbel gevoel bij. Ik hoop dat je steeds meer gaat begrijpen dat je van mij niet per se naar een kerk hoeft. Maar wat wens ik jullie toe dat er, nu al en ook als jullie groter worden, kerkvormen zijn waar je geloof, hoop en liefde kunt tanken. Plekken waar je steeds opnieuw een beetje wordt geboren.
Heeft u een vraag over dit boek: Opener dan ooit van Tim Vreugdenhil? Dan kunt u ons uw vraag sturen via het contactformulier of stuur een mail naar [email protected].
Wij zijn ook bereikbaar via Whatsapp! U kunt ons dus ook een appje sturen met uw vraag.