GEEF ONS HEDEN
ONS DAGELIJKS BROOD
Jesaja 43:5
23 Zo liet de HEERE deze heidenvolken blijven, door hen niet onmiddellijk te verdrijven en hen niet in de hand van Jozua over te geven. 3 Dit nu zijn de volken die de HEERE liet blijven om Israël door hen op de proef te stellen, dat wil zeggen alle Israëlieten die niet wisten van al de oorlogen met Kanaän, 2 alleen opdat de jongere generaties van de Israëlieten daarvan zouden weten, om hun de oorlog te leren, alleen hun die er tevoren niet van wisten: 3 vijf vorsten van de Filistijnen, en al de Kanaänieten, de Sidoniërs en de Hevieten, die in het bergland van de Libanon woonden, van de berg Baäl-Hermon af tot aan Lebo-Hamath. 4 Zij waren er om Israël door hen op de proef te stellen, opdat men zou weten of zij naar de geboden van de HEERE zouden luisteren, die Hij hun vaderen door de dienst van Mozes * geboden had. 5 Toen nu de Israëlieten te midden van de Kanaänieten, de Hethieten, de Amorieten, de Ferezieten, de Hevieten en de Jebusieten woonden, 6 namen zij hun dochters voor zich tot vrouwen en gaven zij hun eigen dochters aan hun zonen. En zij dienden hun goden. oTH nIël 7 En de Israëlieten deden wat slecht was in de ogen van de HEERE, en zij vergaten de HEERE, hun God, en dienden de Baäls en de gewijde palen. 8 Toen ontbrandde de toorn van de HEERE tegen Israël en Hij leverde hen over in de hand van Cusjan Risjataïm, de koning van Mesopotamië. En de Israëlieten dienden Cusjan Risjataïm acht jaar. 9 Toen riepen de Israëlieten tot de HEERE. En de HEERE deed voor de Israëlieten een verlosser opstaan, die hen verloste: Othniël, de zoon van Kenaz, de broer van Kaleb, die jonger was dan hij. 10 En de Geest van de HEERE was op hem en hij gaf leiding aan Israël en trok ten strijde. En de HEERE gaf Cusjan Risjataïm, de koning van Syrië, in zijn hand, zodat hij de overhand kreeg * op Cusjan Risjataïm. 11 Toen had het land veertig jaar rust. En Othniël, de zoon van Kenaz, stierf. EHud 12 Maar de Israëlieten deden opnieuw wat slecht was in de ogen van de HEERE . Toen maakte de HEERE Eglon, de koning van Moab, sterk tegen Israël, omdat zij deden wat slecht was in de ogen van de HEERE. 13 En hij verzamelde de Ammonieten en de Amalekieten bij zich en ging op weg . Hij versloeg Israël en zij namen de Palmstad in bezit. 14 En de Israëlieten dienden Eglon, de koning van Moab, achttien jaar. 15 Toen riepen de Israëlieten tot de HEERE, en de HEERE deed voor hen een verlosser opstaan: Ehud, de zoon van Gera, een Benjaminiet, een man die linkshandig was. De Israëlieten stuurden door zijn dienst schatting aan Eglon, de koning van Moab. 16 Ehud maakte voor zichzelf een zwaard dat twee scherpe kanten had, met de lengte van een el, en hij gordde het aan onder zijn kleren, aan zijn rechterheup. 17 Hij bood Eglon, de koning van Moab, de schatting aan. Nu was Eglon een zeer zwaarlijvig man. 18 En het gebeurde, toen hij gereed was met het aanbieden van de schat -ting, dat hij de mensen die de schatting gedragen hadden, wegstuurde. 19 Zelf keerde hij echter vanaf de afgodsbeelden die in Gilgal waren terug en zei: Ik heb een geheime zaak voor u, koning. Deze zei: Stilte! En allen die om hem heen stonden, gingen bij hem weg. 20 En Ehud kwam naar hem toe, terwijl hij in het koele bovenvertrek zat, dat hij voor zich alleen had. Toen zei Ehud: Ik heb een woord van God voor u. En hij stond op van de troon. 21 Toen strekte Ehud zijn linkerhand uit, nam het zwaard van zijn rech -terheup en stak het in zijn buik, 4 RICHTERE n 2-3 a Ps. 44:13; Jes. 50:1 b Lev. 26; Deut. 28 c Richt. 3:12 d Joz. 23:13 2:19 hun halsstarrige levenswandel - Letterlijk: hun harde weg.
22 zodat zelfs het heft achter het lemmet erin ging. Het vet sloot zich om het lemmet (hij trok het zwaard namelijk niet uit zijn buik) en de darminhoud kwam eruit. 23 Toen ging Ehud naar buiten de galerij op. De deuren van het boven- vertrek sloot hij achter zich en deed ze op slot. 24 Toen hij naar buiten gegaan was, kwamen zijn dienaren kijken, maar zie, de deuren van het bovenvertrek zaten op slot. Toen zeiden zij: Hij doet zeker zijn behoefte * in het koele vertrek. 25 En zij bleven tot schamens toe wachten, maar zie, hij opende de deu -ren van het bovenvertrek niet. Toen namen zij de sleutel en deden open. En zie, hun heer lag dood op de grond. 26 Maar Ehud ontkwam, terwijl zij wachtten. Hij kwam langs de afgods-beelden en ontkwam naar Sehira. 27 En het gebeurde, toen hij daar aankwam, dat hij op de bazuin blies in het bergland van Efraïm. En de Israëlieten daalden met hem af uit het bergland, en hijzelf ging vóór hen uit. 28 En hij zei tegen hen: Volg mij, want de HEERE heeft uw vijanden, de Moabieten, in uw hand gegeven. En zij daalden af, achter hem aan, namen de doorwaadbare plaatsen van de Jordaan naar Moab in en lieten niemand oversteken. 29 En in die tijd versloegen zij de Moabieten, ongeveer tienduizend man, allemaal welgedane en strijdbare mannen, zodat niet één man ontkwam. 30 Zo werd Moab op die dag onder de hand van Israël vernederd. En het land had tachtig jaar rust. samga R 31 Na hem nu kwam Samgar, zoon van Anath. Hij doodde de Filistijnen, zeshonderd man, met een prikstok voor ossen. Zo verloste ook hij Israël. dEboRa En baRak 4 Toen Ehud gestorven was, deden de Israëlieten opnieuw wat slecht was in de ogen van de HEERE. 2 Daarom leverde de HEERE hen over in de hand van Jabin, koning van Kanaän, die te Hazor regeerde. En zijn legerbevelhebber was a Sisera. Deze nu woonde in Haroseth-Haggojim. 3 Toen riepen de Israëlieten tot de HEERE, want hij had negenhonderd ijzeren strijdwagens en hij had de Israëlieten met geweld onderdrukt, twintig jaar lang. 4 En Debora, een vrouw die een profetes was, de vrouw van Lappidoth, die gaf in die tijd als richter leiding aan Israël. 5 Zij woonde onder de palmboom van Debora, tussen Rama en Bethel, in het bergland van Efraïm, en de Israëlieten gingen voor de rechtspraak naar haar toe. 6 Zij stuurde een bode en liet b Barak, de zoon van Abinoam, uit Ke - des-Naftali, roepen en zei tegen hem: Heeft de HEERE, de God van Israël, niet geboden: Ga, trek op naar de berg Tabor en neem tienduizend man met u mee, van de nakomelingen van Naftali en van de nakomelingen van Zebulon? 7 Dan zal Ik bij de beek c Kison Sisera, de legerbevelhebber van Jabin, naar u toe trekken met zijn strijdwagens en zijn troepenmacht, en Ik zal hem in uw hand geven. 8 Toen zei Barak tegen haar: Als u met mij mee zult gaan, dan ga ik. Maar als u niet met mij mee zult gaan, dan ga ik niet. 9 En zij zei: Ik zal wel met u meegaan. Maar er zal op de weg die u gaat voor u geen eer te behalen zijn, want de HEERE zal Sisera overleveren in de hand van een vrouw. Toen stond Debora op en ging met Barak naar Kedes. 5 RICHTERE n 3-4 3:4 de dienst van Mozes - Letterlijk: de hand van Mozes. 3:10 zodat hij de overhand kreeg - Letterlijk: zodat zijn hand sterk werd.
10 Barak riep vervolgens Zebulon en Naftali te Kedes bijeen en hij trok te voet op met tienduizend man. Ook Debora trok met hem op. 11 Heber nu, de Keniet, had zich afgezonderd van Kaïn, van de zonen van a Hobab, de schoonvader van Mozes. Hij had zijn tenten opgezet tot aan de eik in Zaänaïm, die bij Kedes staat. 12 Toen vertelde men Sisera dat Barak, de zoon van Abinoam, de berg Tabor was opgetrokken. 13 Daarop riep Sisera al zijn strijdwagens bijeen, negenhonderd ijzeren strijdwagens, en al het volk dat bij hem was, vanuit Haroseth-Haggojim, bij de beek Kison. 14 En Debora zei tegen Barak: Sta op, want dit is de dag waarop de HEERE Sisera in uw hand gegeven heeft. Is de HEERE niet uitgetrokken voor u uit? Toen daalde Barak van de berg Tabor af met tienduizend man achter zich. 15 b En de HEERE bracht Sisera met al zijn strijdwagens en heel zijn leger door de scherpte van het zwaard in verwarring vóór Barak, zodat Sisera van zijn wagen afklom en te voet vluchtte. 16 Barak joeg de strijdwagens en het leger na tot Haroseth-Haggojim. En heel het leger van Sisera viel door de scherpte van het zwaard; zelfs niet één bleef er over. 17 En Sisera vluchtte te voet naar de tent van Jaël, de vrouw van Heber, de Keniet. Er was namelijk vrede tussen Jabin, de koning van Hazor, en het huis van Heber, de Keniet. 18 Jaël kwam naar buiten, Sisera tegemoet, en zei tegen hem: Wijk af van uw weg, mijn heer! Wijk af van uw weg en kom bij mij, wees niet bevreesd! En hij week naar haar af in de tent en zij dekte hem toe met een deken. 19 c Daarna zei hij tegen haar: Geef mij toch een beetje water te drinken, want ik heb dorst. Toen opende zij een leren melkzak en gaf hem te drinken en dekte hem weer toe. 20 Ook zei hij tegen haar: Ga bij de ingang van de tent staan, en als er iemand komt en u vraagt en zegt: Is hier iemand, dan moet u zeggen: Niemand. 21 Vervolgens nam Jaël, de vrouw van Heber, een tentpin, nam een ha - mer in haar hand, ging stilletjes naar hem toe en dreef de pin in zijn slaap, zodat hij aan de grond vastzat. Hij was namelijk in een diepe slaap gevallen, en uitgeput. En hij stierf. 22 En zie, Barak achtervolgde Sisera. Jaël kwam naar buiten, hem tege - moet, en zei tegen hem: Kom, en ik zal u de man laten zien die u zoekt. Zo ging hij bij haar naar binnen, en zie, daar lag Sisera dood, met de pin in zijn slaap. 23 Zo vernederde God op die dag Jabin, de koning van Kanaän, vóór de Israëlieten. 24 De hand van de Israëlieten drukte gaandeweg harder op Jabin, de koning van Kanaän, totdat zij Jabin, de koning van Kanaän, hadden uitgeroeid. lofzang van dEboRa 5 Toen zong Debora met Barak, de zoon van Abinoam, op die dag: 2 Nu de leiders in Israël de leiding hebben genomen, * nu het v olk zich vrijwillig gegeven heeft, loof de HEERE! 3 Luister, koningen, hoor mij aan, vorsten! Ik wil, ja, ik wil v oor de HEERE zingen. Ik wil psalmen zing en voor de HEERE, de God v an Israël. 4 HEERE, toen U uittrok uit Seïr, toen U v oortschreed uit het veld van Edom, a beefde de aarde, ook droop de hemel, 6 RICHTERE n 4-5 a 1 Sam. 12:9 b1 Sam. 12:9 c Hebr. 11:32 3:24 doet . . . zijn behoefte - Letterlijk: bedekt . . . zijn voeten.
ook dropen de w olken van water. 5 b De bergen vloeiden weg van voor het aangezicht van de HEERE, z elfs c de Sinaï, van voor het aangezicht van de HEERE , de God van Israël. 6 In de dagen van Samgar, de zoon van Anath, in de dag en van Jaël, lagen de wegen verlaten, * en zij die de paden be wandelden, ging en kronkelwegen. 7 De dorpen lagen verlaten in Israël, z e lagen verlaten, totdat ik, Debora, opstond, tot ik opstond, een moeder in Israël. 8 Koos men nieuwe goden, dan w as er strijd in de poorten. Werd er ook een schild of speer gezien onder v eertigduizend in Israël? 9 Mijn hart is bij de wetgevers van Israël, die zich vrijwillig ga ven onder het volk; loof de HEERE! 10 U die rijdt op witte ezelinnen, u die op mantels zit en u die wandelt op de weg: spreek erv an, 11 van het geluid van schutters tussen waterputten. Daar pra ten zij over de rechtvaardige daden van de HEERE, de rechtv aardige daden voor Zijn dorpen in Israël. T oen daalde het volk van de HEERE af naar de poorten. 12 Ontwaak, ontwaak, Debora! Ontw aak, ontwaak en spreek een lied! Sta op, Barak, en neem u w gevangenen gevangen, zoon van Abinoam! 13 Toen daalden de overgeblevenen af naar de machtigen. Het v olk van de HEERE daalde naar mij af met de helden. 14 Uit Efraïm kwamen zij , hun wortel ligt in Amalek. A chter u kwam Benjamin, onder uw volksgenoten. Uit Machir daalden w etgevers af en uit Ze bulon wervers van krijgsvolk met hun schrijversstaf. 15 Ook de vorsten in Issaschar waren met Debora en zoals Issaschar, zo was Barak. T e voet werd hij het dal in gestuurd. In de gelederen van Ruben w aren de overleggingen van het hart groot. 16 Waarom bleef u zitten tussen de schaapskooien, om naar het g eblaat van de kudden te luisteren? Voor de gelederen van Ruben w aren de overleggingen van het hart groot. 17 Gilead bleef aan de overzijde van de Jordaan. En Dan, w aarom verbleef hij bij de schepen? Aser bleef zitten aan de kust van de zee en b leef bij zijn havens. 18 Zebulon is een volk dat zijn leven heeft versmaad tot de dood toe, Naftali ev enzo, op de hooggelegen velden. * 7 RICHTERE n 5 a Ps. 83:10 b Num. 10:29 c Ps. 83:10 d Richt. 5:25 5:2 Nu . . . hebben genomen - Of: Nu men het haar in Israël los laat hangen.
Psalm 54:6
Psalm 119:105