Gewoonlijk is een Sadhoe een rondtrekkende Hindoese asceet in India, die als heilig beschouwd wordt. Maar als de jonge Sundar Singh in 1903 tot geloof in Christus komt en zich in 1905 laat dopen wordt ook hij een Sadhoe. Gekleed als andere Sadhoes in lichte oranje gewaden, blootvoets, levend van wat hem geschonken wordt, rondreizend en zo zijn boodschap predikend. Alleen met dit grote verschil dat hij nu vol is van de liefde van Christus die ook hem ten deel gevallen is. Hij wordt een bezielde getuige van Christus.
Dat wordt hem niet in dank afgenomen. Zijn welgestelde familie is daar woedend over en hij wordt onterfd; hij ontmoet vijandige boeddhistische monniken en hij ontkomt aan diverse aanslagen.
Zendeling
Was zijn bekering al het gevolg van een visioen, hij kreeg later nog meer visioenen en zag het als zijn taak om door de dorpen te trekken en Indiërs te bekeren. Hij bediende zich niet van westerse theologie of filosofie en borduurde voort op eigen Indiase tradities, waarmee hij juist de eenvoudige Indiërs bereikte. Vooral zijn liefde voor Tibet maakte hem tot een Indiaas christelijke zendeling in de Himalaya en Tibet. Door zijn leefwijze en indringende boodschap kreeg hij Indiase en Westerse volgelingen en werd in veel landen als spreker uitgenodigd, ook in Amsterdam heeft hij in de jaren twintig van de vorige eeuw spreekbeurten gehouden. Hier bekritiseerde hij het materialisme en het gebrek aan spiritualiteit dat volgens hem in het westen heerste. Tijdens zijn laatste reis in 1929 door de Himalaya is hij op veertig jarige leeftijd vermist geraakt en waarschijnlijk verongelukt. Sundar Singh wordt beschouwd als de eerste moderne Indiase christelijke theoloog.
Visioenen
Waarom deze opvallende getuige uit de eerste decennia van de 20e eeuw nu nog belangstelling verdient komt door zijn visioenen. Vrienden spoorden hem aan om deze op schrift te stellen, zo geschiedde.
Ook zijn deze visioenen in het Nederlands vertaald: ‘Hij zag de hemel’, een klein boekje dat mijn vrouw als jongvolwassene al als kleinood bewaarde. Nu zijn visioenen in ons PKN-bestel bepaald geen gemeen goed, al zal niemand willen ontkennen dat in de Bijbel velen door visioenen zijn bemoedigd en aangesproken. Maar met alle beperktheid en noodzaak tot toetsing is het toch ook een verademing om de visioenen van deze sadhoe te leren kennen. Zijn beelden gaan vooral over het hiernamaals. En dat is de moeite waard om kennis van te nemen. Onze beeldvorming over hemel en hel is sterk gewijzigd in de afgelopen vijftig jaar. Veel Bijbelse beelden komen ons vreemd over, veel overgeërfde angstvoorstellingen hebben we van ons afgeworpen. Wat we in het beste geval overgehouden hebben is de voorstelling van een soort veredelde familiereünie die ons te wachten staat.
Verder groeien
Maar Sundar Singh vertelt in zijn visioenen van een geesteswereld waarin we terecht komen na ons sterven, voor de opstanding ten jongste dagen, als in een soort tussentijd. En in die wereld mogen we ons opgenomen weten en verder groeien naar het volle licht van Christus toe. Ieder is immers in zijn leven meer of minder gegroeid naar wat God bedoeld heeft en kan dus nog meer tot geestelijke wasdom komen. In die geesteswereld kunnen we ook bekenden ontmoeten, kunnen we geholpen worden door engelen van licht en geesten die ons stimuleren. Eigenlijk niet eens zoveel anders dan in het hier en nu! Voor sommigen lijkt dit wel op de leer van het vagevuur, zoals de Roomskatholieke Kerk die leert (leerde?). Dat kan afweer oproepen, maar het doordenken van Sundar Singh’s visioenen is wel uitdagend, al vraagt het meer commentaar dan in dit stukje gegeven kan worden. In de Bijbel vinden we genoeg lichte aanwijzingen in die richting om dit verder te doordenken!
Heeft u een vraag over dit boek: Hij zag de hemel van Soendar Singh? Dan kunt u ons uw vraag sturen via het contactformulier of stuur een mail naar [email protected].
Wij zijn ook bereikbaar via Whatsapp! U kunt ons dus ook een appje sturen met uw vraag.