Aanbevelingen en verdieping
Het simpele antwoord op waarom ik "De stem van een vrouw" heb geschreven is dat ik moest rusten van de zware onderwerpen. Bij het schrijven van "Het Meesterwerk" heb ik onderzoek gedaan naar trauma's uit de kindertijd en de impact van deze trauma's op het denken van volwassenen. We worden gevormd door onze levenservaringen, maar we kunnen ook een ander pad kiezen, een open en helder pad met een toekomst en hoop. De vraag die aan dat project ten grondslag lag, was: kunnen twee gebroken mensen samen heelheid vinden? Ja, dat kunnen ze - als ze Jezus centraal stellen in hun relatie.
Ik wist niet zeker of ik daarna nog een boek zou schrijven. Maar, zoals mijn zaakwaarnemer, Danielle Egan Miller, me eraan herinnerde: ik ben een schrijver. Uiteindelijk zal ik moeten schrijven. Ik kan er niet aan ontkomen. Het is mijn roeping en God zal me laten weten wanneer ik weer aan het werk moet.
Ik nam even een pauze, maar tijdens dit rustmoment bleef er een vraag door mijn hoofd spoken: kan één persoon een hele gemeenschap veranderen?
Jaren geleden schreef ik historische romans over het Californië van de jaren 1840-1880. Ik ben een geboren Californiër en ik ben gefascineerd door onze geschiedenis. Ik hou ook van ruige westerns - de oude westerns van het type John Wayne-Maureen O'Hara met een sterke, zelfgemaakte, intelligente man en een pittige, scherpe vrouw die zijn gelijke is. Personages kwamen tot leven in mijn hoofd; een man en een vrouw en garde, verstand gescherpt, klaar om te gaan!
En ik voelde de drang om weer te schrijven. Vrolijk klom ik aan boord van de transcontinentale spoorlijn met mijn vrouwelijke hoofdpersoon en tufde naar het westen, klom aan boord van een postkoets die een bergweg opging naar een zilvermijnstadje in het wilde westen waar Matthias Beck zijn eigen gerechtigheid liet spreken tot de vurige roodharige Kathryn Walsh op het podium stapte Calvada ondersteboven en binnenstebuiten keerde.
COVID sloeg toe en de hele wereld leek stil te staan. Alles was zo ernstig en grimmig, de toekomst vaag. Angst verspreidde zich sneller dan het virus. Geen files meer, omdat zoveel mensen zich thuis schuil hielden. Winkels sloten, velen gingen failliet, terwijl een paar grote winkelcentra en supermarkten open bleven voor wanhopige klanten, goed beschermd met een mondmasker en op anderhalve meter, hun karren vulden voordat ze contactloos betalen, naar huis raceten en liters desinfecterend gel op hun handen spuiten.
In deze tijd zijn we vergeten hoe we moesten lachen. Wijzen zeggen dat "lachen het beste medicijn" is om ons op te vrolijken in tijden van stress. En, oh, wat moest en wilde ik ergens om lachen!
En dat is de reden dat "De stem van een vrouw" het boek geworden is dat er nu ligt. Het is mijn aanbod aan lezers, in de hoop dat iedereen plezier en gelach zal vinden in de bladzijden en een herinnering dat God soeverein is - zelfs te midden van de meest verontruste en moeilijke tijden.